Achtergelaten boodschappenlijstjes intrigeren me. Ik vind ze geregeld bij de ingang van de winkel, bij de boodschappenkarren, bijvoorbeeld aan de Colruyt in Vorst. Het is sterker dan mezelf. Ik werp er steevast een blik op en neem de buit vaak mee naar huis voor verdere studie.

Vanwaar die aantrekkingskracht? Boodschappenlijstjes geven een discrete, subtiele inkijk in het leven van een mij onbekende persoon. De Sherlock Holmes in mezelf gaat op zoek naar sporen. Luiers wijzen uiteraard op de aanwezigheid van een kind in het gezin, diervoeder op het bezit van een huisdier. Aan het aantal stukken groenten en fruit valt af te leiden of de klant (of de partner of ouder die het lijstje voor hem of haar heeft opgemaakt!) een gezonde levensstijl nastreeft. Luxeproducten als kreeft of whiskey zijn een teken van rijkdom. Een zelfverklaarde wijndrinker is naar alle waarschijnlijkheid geen gelovige moslim. Diepvriesmaaltijden zullen wellicht iets meer voorkomen bij alleenstaanden en mensen die niet van koken houden. Veelvuldige schrijffouten verraden een lagere opleiding of een anderstalige achtergrond.

De schoonheid zit hem ook in de inspanning van het neerschrijven van de gewenste waren. De schrijver maakt een inventaris op van zijn behoeften die door de koper – dezelfde of een andere persoon – vervuld worden. Door te schrijven schept de schrijver orde in de chaos. In een supermarkt vol aanbiedingen en verlokkingen streeft hij ernaar bewust te kopen. Het lijstje is eenmalig en vluchtig. Na gebruik wordt het weggegooid. Tot een geïntrigeerde lezer het vindt.

Uit de oogst van vandaag: banane / beurre / speculoos / gateau / chocolat / yaourt / jambon / carottes + (niet volledig te ontcijferen, maar iets als ‘balléno’) demain? / parmesan.

Vanavond start het tiende seizoen van de caféconcertenreeks Stoemp! Niemand minder dan de vaderlandse muziekheld Mauro Pawlowski geeft de aftrap. Voor de gelegenheid laat hij zijn Hitsville Drunks, Gruppo Di Pawlowski en talloze andere bands thuis en betreedt hij om 21 u helemaal solo het podium van café Monk. In het voorprogramma staat Orphan Fairytale, het alter ego van Eva Van Deuren. Zij gaat creatief aan de slag met zelf in elkaar geknutselde elektronica, speelgoedinstrumenten, loops en kleine keyboards om een feeërieke klankwereld te creëren.

In de komende sessies is jong talent goed vertegenwoordigd. Warhola, de kersverse winnaar van Humo’s Rock Rally, heeft twee drummers, een hoop elektronica en een ijle falsetstem in petto. Folie Douce was een van de drie laureaten van De Nieuwe Lichting 2014 van Studio Brussel. Het meisjesduo is amper zeventien, maar brengt een mix van folk en pop met de bezieling van een stel oude rotten.

En er is meer om naar uit te kijken: van de blues van Scrappy Tapes tot de jazz van Nordmann, van de funk van Tempogeist tot de Brusselse MC’s van Stikstof, van het perfectionistische vakmanschap van The Antler King tot de ingetogen pracht van I Will, I Swear.

Afsluiten gebeurt in stijl op 20 mei met een Zealrecords night. Het label is al jaren hofleverancier van muziek om te koesteren en vaardigt twee van zijn parels uit. Sweet Little Mojo is het geesteskind van Gaëtan Vandewoude, de man achter Isbells. Sunday Bell Ringers staat voor bombastische poprock met elektronica.

Alle informatie over de  deelnemende cafés en bands vind je op www.stoemplive.be. (Bert Moerman, Poppunt)

Foto hierboven: Untitled van paula bouffioux.

Bekijk ook de andere foto’s van de week.

Ook in april pakken we uit met onze maandelijkse quizrubriek: Kwistig. We zijn daarin kwistig met moeilijke vragen, interessante weetjes over Brussel en … mooie prijzen. Vijf vragen en een schiftingsvraag wachten op een antwoord. Lichten uit, spots aan, en laat de hersencellen (of Google en Wikipedia) maar werken! Wie weet, win je een van de drie duotickets voor het Atomium, waar nog tot 15 juni een tijdelijke tentoonstelling loopt over 100 jaar design door Belgische architecten: Mobilia.

Foto: http://www.atomium.be – Jochem Oomen – Sabam 2014

1. Honderd jaar geleden, kort voor het begin van de Eerste Wereldoorlog, kon in ons land voor het eerst naar een radio-uitzending geluisterd worden. Van welke locatie werd er een concert uitgezonden?
2. Hoe heet de 140 meter hoge woontoren die aan Thurn en Taxis verrijst? De architectenbureaus erachter zijn Ateliers Lion Architectes Urbanistes en A2RC Architecten. Het uitkijkplatform zou voor iedereen toegankelijk worden.
3. In de Lakensestraat mag sinds een week niet meer getippeld worden. De prostituees moeten uitwijken naar de Albert II-laan, de Antwerpselaan en de Boudewijnlaan. Hoe heet de wijk, genoemd naar een voormalig theater, waaruit prostitutie geweerd wordt? Lees volledige tekst

Ik heb iets met mannen. Ik wil mijn leven delen met een vrouw. Maar ik heb iets met mannen. Met Soran dacht ik dat het een toevalstreffer was. Na de banaan bij de snack om de hoek en na de ontmoeting met Süleyman, weet ik het zeker. Ik heb iets met mannen. Met mannen die een dürümzaak uitbaten, wel te verstaan. En neen, ain’t no maneater… Ik ga er wel degelijk voor het vlees. Oké, dat klinkt nog steeds dubbelzinnig, ik moet duidelijker zijn.

Het zit zo. De dürümzaken waar ik naar blijf terugkeren, zijn die waar ik de volgende combinatie terugvind: vlees van goede kwaliteit met een lichte bruin gebakken korst dat aan een braadspies ronddraait langs een warmhoudrek achter de toonbank én een uitbater die zoekt naar het menselijk contact bij de klanten. Hij zoekt het achter hun formaliteit, achter hun hongerige ogen, achter ‘een dürüm met goed veel andalouse alstublieft’.

Zoals Soran. Een 58-jarige man van Koerdische afkomst. Een held, een filantroop, een intellectueel die blinkt – en mij ontroert – als hij over boeken praat. Hij studeerde filosofie in Turkije, journalistiek in Duitsland, Germaanse filologie in Griekenland. Hij las Jane Austen, uren en avonden lang. Of werken van de familie Brontë, “al die mooie romantiek”, noemt hij het. Hij las Virginia Woolf en Hugo Claus door elkaar. “Maar met dat lezen sta je nergens. En ‘s morgens moet je vroeg opstaan om te gaan werken”, wimpelt hij wel vaker zijn kwetsbare kant weg.

Voor de meeste mensen is hij echter een buitenlander, een kleine zelfstandige met een andere kleur die kebab verkoopt. Ik krijg het altijd warm vanbinnen wanneer ik opmerk dat iemand het doorheeft. Dat hij een belezen man is, een professor eigenlijk. Wanneer hij iemands mond doet openvallen van verbazing met zijn wijsheid en zijn zachtheid. Dan krijg ik zin om er van achter de comptoir een blokje fetakaas in te werpen, om ‘score’ te roepen en om Soran een high-five te geven. Maar ik heb geleerd om niet altijd te uiten wat ik denk (schrijven mag gelukkig wel).

Lees volledige tekst

Vanwege de verhuis van BrusselBlogt naar een nieuwe webstek was er vorige week geen Brussel in Beeld. Dat maken we deze week goed: Brussel in Beeld van vorige week.

Foto hierboven: Brussels, Koninginnegalerij van Luc Mercelis.

Bekijk ook de vijf andere foto’s van de week.

De winnaar van de Boekenleeuw 2014 is sinds zondag bekend. In Muntpunt kreeg Jef Aerts de onderscheiding voor het beste Vlaamse kinder- en jeugdboek voor Groter dan een droom. Hij was ook nog voor een tweede roman genomineerd: Vissen smelten niet. Brussel is geen onbekend terrein voor de Vlaams-Brabantse auteur.

Groter dan een droom is het verhaal van een kleine jongen die worstelt met het verdriet om zijn gestorven zusje. Hij heeft haar nooit gekend, maar op een nacht roept ze hem. Samen maken ze een onvergetelijke fietstocht door het bos, over het beekje en tot halverwege de maan. Ze toont haar graf, maar evengoed proeft ze voor het eerst marsepein.

De tekeningen zijn van de hand van de Zweeds-Nederlandse illustratrice Marit Törnqvist, die eerder samenwerkte met Astrid Lindgren, Sjoerd Kuyper en Toon Tellegen. De vakjury onder het voorzitterschap van radiopresentatrice Christel Van Dyck spreekt van een klassieker in wording, een troostrijk prentenboek over dood en afscheid nemen dat zowel zeer kleine kinderen als volwassenen diep raakt. Het boek is al vertaald in het Duits en het Zweeds.

Aan BrusselBlogt vertelde de 41-jarige schrijver dat hij de prijs als een hart onder de riem beschouwt. Het bekroonde werk ligt hem na aan het hart. Het berust op een autobiografisch gegeven, waarvan hij een universeel verhaal maakte. Het boek en de prijs draagt hij daarom op aan zijn zus Mieke, die slechts twee jaar werd. In zijn dankrede sprak hij haar aan: “Vannacht gaan we fietsen. Met een Boekenleeuw in plaats van met marsepein.”

Lees volledige tekst

Foto hierboven: Obama's hotel in Brussel van Mzximvs VdB.

Bekijk ook de vijf andere foto’s van de week.

Op 19 maart presenteerden we de drieëntwintigste ronde van onze quizrubriek Kwistig. Vandaag maken we de antwoorden bekend.

1. Op 10 mei 2014 vindt de achtste editie van de Zinnekeparade plaats. Het tweejaarlijkse evenement ontstond in het kader van Brussel 2000, Europese Cultuurstad. Het thema is dit jaar bekoring.
2. Na Expo 58 kreeg Meli de toelating om op de terreinen van ‘Vrolijk België’  een park op te richten. Het werd een verkleinde uitgave van het Meli Park in Adinkerke. De Brusselse jeugd kon er kennismaken met de dieren en de natuur.
3. Gustave Derese van The Cousins componeerde de hit Kili Watch.
4. Marguerite de Riemaecker-Legot (1913-1977) was de eerste vrouwelijke minister in België.
5. De auteur van De eeuw van Brussel. Biografie van een wereldstad heet Eric Min.
6. Schiftingsvraag: RWDM Brussels FC – KSK Heist eindigde op 5-0.

De winnaars worden vandaag op de hoogte gebracht. Ze winnen vrijkaarten voor Mini-Europe. Proficiat!

Foto hierboven: Départ… van Godelieve Schmaal.

Bekijk ook de vijf andere foto’s van de week.