Ze troonde me mee naar het kindercafé. Ik had haar dochtertje Sophia nog niet gezien en om het nuttige aan het aangename te paren, spraken we af in de Knilchbar in de Oost-Berlijnse wijk Friedrichshain. Ik maakte niet alleen kennis met een schat van een baby, maar ook met een verrassend concept.
Als je het niet wist, zou je er zo aan voorbijlopen, want aan de buitenkant lijkt het een gewoon café-restaurant met een terrasje. Maar als je binnenkomt, moet je je schoenen uittrekken. Het wemelt er van jonge ouders, baby’s en peuters. Op de menukaart staan geen alcoholische dranken, maar koffie, thee, frisdrank en sapjes, en eenvoudige, kindvriendelijke gerechten zoals wafels, taart, quiche en soep. In het kindercafé kun je niet alleen eten en drinken en afspreken met vrienden, maar ook spelen. In de speelkamer vind je bouwblokken, Lego-dozen, een autootje om mee te rijden, een schommelpaard, een klimtoestel, een houten spoorweg en dito knikkerbaan. Aan de toiletten staat een luiertafel ter beschikking.
De sfeer is gemoedelijk in het café, de Brusselse wafels zijn heerlijk en het is er een komen en gaan van klanten. De zoete inval zou een prima naam zijn voor het etablissement. Jonge ouders komen hier graag, omdat hun kinderen hier vrij kunnen spelen, omdat ze gelijkgezinden ontmoeten en omdat ze eens weg van huis en de eigen vier muren zijn. In Prenzlauer Berg en Friedrichshain, twee trendy woon- en uitgaansbuurten, leven steeds meer jonge gezinnen die openstaan voor dergelijke nieuwe initiatieven. Het aanbod van gespecialiseerde horecazaken en winkels (bv. tweedehands spullen voor baby’s, boetiekjes met speelgoed, kleren en meubels voor kinderen) neemt gestaag toe. De Knilchbar, die dagelijks van 10 tot 15 u open is, staat dus niet alleen.
Zou een kindercafé ook in Brussel kunnen aanslaan? Waarom (niet)? En waar zou de ideale plaats zijn? Waar ga je nu met je kinderen heen als het weer eens regent en de speeltuin of het park geen optie is?
