Categorieën
Brussel Actua Brussel-Stad People & Lifestyle Podium

Allez hup, nog een rondje!

Ach ja het materialisme, platte commerce gekroond in de matigheid van het oppervlakkige: de kermis. Als een onderbetaalde hoer opent ze vijf weken lang haar benen en laat alles binnen wat passeert. Zolang het maar opbrengt.

Wat de klanten zoeken is onduidelijk. Liefde, genegenheid is er niet te vinden. Komen ze uit sympathie? Misschien wel. De kleurrijke massa, de namaakknuffels, zoete geuren van smoutebollen. Of komen ze uit nostalgie? Misschien wel. De jaren 80 en 90 voelen dichtbij. Soms lijkt het erop dat ze al de voosheid uit die jaren krampachtig hebben willen bewaren. Ze hangt als een waas over de foor. Fris en vrolijk kan je het moeilijk noemen. Bepaalde kramen zien eruit als een replica van Walter Capiau’s De Kinderacademie. Sommige lijken dan eerder op een uitvergrote lichtreclame van een nachtwinkel.

En toch, de klandizie is aanwezig en blijft komen. Roze tenuetjes, gouden kettingen, Marcellekes met portretten van Danny Fabry en Johnny Hallyday, zilveren babydolls,… Bij wijlen lijkt het Bal Marginal waar alle vormen van vestimentaire ongein kunnen. Alleen wie heeft dit bedacht? Schitterend levensecht straattheater. Observeren is de boodschap en krijgt na een tijd sportallures. Het is nog moeilijk volgen wie wat draagt, welke combinaties. Een ware competitie. Hier worden nieuwe modetrends gemaakt.

Die kermis. Ze dweept met haar publiek en ze incasseert de centen. Wop-wop-wop, allez hup, roulez-roulez. Een luidruchtig fake-orgasme… die vuile hoer! De klandizie trekt gretig haar portemonnee open voor een extra rondje. De kermis kreunt luider en luider. Schaamteloos, want de buren luisteren mee.

In al haar vunzigheid merk ik ook wel een sprankeltje elegantie op. Achter elk kermiskraam staat een trotse uitbater en achter elke uitbater een trotse kermisfamilie. Hun trots is af te meten aan de lengte van hun caravan. Het is verbazend om zien hoe ze die blikken doos op wielen openschuiven tot een vijfsterrenverblijf. In elk hoekje, elk kantje zit er beweging. Heel ingenieus en zelfs bewonderenswaardig.

Als de kermis voorbij is, schuiven de foorkramers alles weer in z’n plek, haken ze hun sleurhut aan en zijn ze weg. De tijdelijke kermisgrandeur op de Zuidlaan zal plaatsmaken voor de nietszeggendheid van het heden. De vrijgekomen ruimte laten de Brusselse politici voor wat ze is. Parkeren mag, dumpen mag, dealen mag,… we wachten wel af. Volgend jaar is er weer een Zuidfoor.

Morgen opent de de 139ste editie  van de Zuidfoor. Nog tot 18 augustus kunnen liefhebbers van spooktreinen, botsauto’s, achtbanen, schietkramen, draaimolens, smoutebollen, suikerspinnen en ander lekkers hun hart ophalen. Blogger Thijs schreef er als buurtbewoner in 2013 een tekst over. Mogelijk verhuist de jaarlijkse zomerkermis volgend jaar naar de Heizelvlakte door de geplande werken voor de aanleg van metrostation Toots Thielemans

Share