Ik ben de laatste tijd niet vreselijk actief geweest op deze (of andere) blog… en daar had ik goede redenen voor. Het is er eindelijk van gekomen, ik woon in Ukkel. Dat het niet van een leien dakje liep kon je misschien al vermoeden wegens de titel van het stukje. Dat de marteling nog niet voorbij is kan ik je nu al bevestigen.
De verhuis was gepland voor 10 februari… Ik ga jullie niet in detail vervelen met het pakken van de dozen, het heeft eeuwen geduurd en dat had uiteraard alles te maken met onze onhebbelijke gewoonte om niks weg te gooien!
1. Het laden van de camion!
De verhuisfirma had alles mooi geregeld: camion, lift, niet-parkeerbordjes…
Maar wie respecteert nu eigenlijk die bordjes? Ik had mijn eigen auto daar geparkeerd (kon niemand zich daar nog parkeren tot ’s morgens), maar nadat ik mijn auto ’s morgens vroeg had verplaatst naar een vrije plaats een beetje verder in de straat werd die plaats alweer ingenomen door iemand anders (!!!)
Bon, met de verhuisfirma op komst belde ik de politie van Elsene (8h30). Toen de verhuizers rond 9h kwamen opdagen, hebben deze ook nog een oproep gelanceerd en rond 9h50 mochten we een patrouille verwelkomen die ondertussen nog 1 hinderlijk voertuig kond vaststellen. Ondertussen kwam er ook nog eens een ambulance langs voor het bejaardenhuis naast de deur, waar ze niet anders konden dan dubbel parkeren. En de passage van een tram uit het depot een beetje verderop maakte het feestje compleet. Het hinderlijk voertuig werd uiteindelijk rond 10h30 uiteindelijk weggesleept. En zo kwam het dat we met 1½ uur vertraging (= 150€ kost dat qua personeel!) alles konden inladen
2. Het uitladen van de camion!
Variation sur le même thème! In het smalle straatje aan ons nieuwe appartement kan maar langs 1 kant legaal worden geparkeerd. Hoewel dit de overkant is, hadden we deze toch laten vrijmaken om een vlotte doorgang in de straat niet te hinderen tijdens het uitladen. De nieuwe buren hadden dan wel gevolg gegeven aan deze tijdelijke bordjes, maar U raadt het al: een snoodaard had zich geparkeerd op het gedeelte van de straat waar het zowiezo verboden is (en waar wij moesten uitladen!). Hier moet ik zeggen dat (ere wie ere toekomt) de politie er binnen de 15 minuten was, maar dat wegens het spitsuur we langer dan een uur hebben gewacht op de takeldienst. Brèf, ook hier weer 1½ uur vertraging! (Dit wordt zo wel een dure grap!!!)
3. Registratie in de gemeente
Ukkel is een van die gemeentes met elektronische identiteitskaarten en elektronische formulieren, dus na een eenvoudige registratie bij Certipost kon ik daar mijzelf en ‘my better half’ registreren. (Nog geen feedback, maar het blijft uiteraard een gemeentelijke dienst 😉 )
4. De Post does my Move!
De Post contacteert iedereen die ik vergeten was op de hoogte te brengen van mijn verhuis voor de komende drie maanden!
5. Belgacom
Na twee positieve noten in het verhaal, kan ik niet anders dan op een valse noot eindigen. Zes dagen na (!) zou een technieker langskomen om telefoon en ADSL aan te sluiten op het nieuwe adres. Blijkbaar moet deze technieker iets in de straat aansluiten (?!). Onze aanwezigheid was daarbij normaal vereist, maar na een korte discussie met onze account manager (ADSL wordt door mijn firma betaald…) van Belgacom was dit enkel om te testen. Omdat we niet konden aanwezig zijn, ging ik ’s avonds zelf wel testen (en in geval van problemen terug contact opnemen). Op die beruchte avond stak een (uniek Franstalig) berichtje in mijn brievenbus met de mededeling dat wegens uithuizgheid geen installatie is gebeurd. Er waren twee gratis telefoonnummers op dat kaartje: de ene voor de kantooruren, de ander voor na 16h30 (!). Op dat telefoonnummer werd je dringend maar vriendelijk (doch evenwel enkel in het Frans) verzocht om tijdens de kantooruren te bellen 😉
Ondertussen heb ik nog steeds geen telefoon, noch ADSL-connectie thuis.
En dit verklaart dus meteen mijn gebrekkige activiteit op brussel.blogt.be
Vervolg: Aanklagen van de gemeente???
Uiteindelijk werd ons dus bovenop de originele estimatie 300€ aangerekend voor de verhuis. Iets wat wij niet konden contesteren aangezien die mensen uiteraard dienen te worden betaald, en het was inderdaad hun fout niet dat zij niet konden doorwerken.
Wat zij nu zouden kunnen doen is het aanklagen van de gemeente wegens nalatigheid (die bordjes hebben we uiteindelijk aan hen betaald (via verhuisfirma)! En ons dan een uur en 20 minuten laten wachten op een patrouille…
Sommigen onder jullie zullen me wel weten te vertellen dat ik dit zou moeten doen, maar uiteindelijk kan ik me de moeite en tijd niet permitteren om gemeente Elsene te gaan aanklagen…
Beste mensen: bij uw volgende verhuis, haal die bordjes toch maar voor uw deur. Het zal je zowiezo geld kosten, maar zonder kan je de buren niet laten wegslepen. (Oh ja! Wij hebben in de buurt wel degelijk rondgebeld aan de deur om de snoodaards een kans te geven)
