Officieel was het een concert van Ilse De Lange, met in het voorprogramma Eva, maar voor mij was het net andersom. Ik had mijn ticketten voornamelijk gekocht om Eva De Roovere eindelijk eens live te zien.
Eva speelde met twee begeleiders: Roeland Vandemoortele op gitaar en zang, en Dagobert De Smet op bas en contrabas. Een klein intiem trio met een bijpassend repertoire. Liedjes met een stoutere tekst dan de vrolijke muziek deed vermoeden, gebracht door een van de mooiste Vlaamse stemmen die er nu zijn, gehuisd in een – laat ons eerlijk zijn – uiterst bevallige verschijning. Het laatste nummer bracht ze volledig accapella met driestemmige vingerknipbegeleiding: “Om mee te slapen”
Als je niet wil denken dan kijk je toch tv
Of drink je te veel whiskey en neem je iemand mee
Om mee te slapen, om mee te slapen
Als je niet wil doodgaan dan ga je op café
En drink je te veel pinten en neem je iemand mee
Om mee te slapen, om mee te slapen
Ik ben nu de trotse bezitter van “De jager” en een foto met Eva, respectievelijk gesigneerd en gecharmeerd. Ze speelt niet meer in Brussel maar wel in veel gehuchten in de buurt (bvb Aalst, Leuven, Dendermonde).
Ilse De Lange bracht, laat ons zeggen, mainstream country-achtige ballads. Er is een publiek voor en ik maak er geen deel van uit.
