Deze week hebben de opnames van “Morgen Beter” plaats gevonden in het Beurscafé. Nieuwsgierig als ik ben, was ik er afgelopen woensdagavond bij.
Bij het binnenkomen zie je een tafel met daar een camera of 6 rond geplaatst. Die vallen op TV minder op, maar van vlakbij lijken ze heel prominent, zeker als ze beginnen te bewegen tijdens de opnames. De show wordt opgenomen volgens het “live-to-tape” principe: in één keer, met real-time multi-camera montage, op tape. Die tape wordt dan vervoerd naar de VRT en een uur of twee later uitgezonden. Aangezien de onderwerpen pas de dag zelf gekozen worden is het niet altijd evident de juiste gasten te vinden en dan nog op tijd in de studio te krijgen. De onderwerpen waren: een reclame-campagne voor het geloof en de Michelinsterren (in casu, degene die de Comme Chez Soi verloren is). De praatgast voor de eerste topic was Herman Van Rompuy en voor de tweede Herwig Van Hove. Wegens wat organisatorische (Herman kwam helemaal uit Nederland) en technische (intercom kapot) problemen begonnen de opnames pas om 21u, een half uur later dan gepland. Maar intussen kon ik dus vragen stellen aan de charmante Katleen (redactie) en Ellen (regisseuse), dus voor mij kwam dat goed uit.
Wat betreft de uitzending: weinig verrassingen. Herman was zijn bescheiden erudiete zelf en vond het idee van een reclamecampagne voor het geloof niet echt noodzakelijk of nuttig. Herwig vond dat wel, evenals de panelgast Walter van Steenbruggen, alhoewel niet echt duidelijk werd waarom dan wel. De vierde gast Kader Gürbüz was bang dat de campagne beloftes zou voorspiegelen die de Kerk dan niet zou kunnen invullen. Ik denk dat de Kerk daar niet echt wakker van ligt.
De tweede topic, de Michelin-sterren, waren iets geanimeerder omdat professor Van Hove er vanaf het begin goed invloog: de gidsen zoals Michelin (“dat is uiteindelijk gewoon een bandfabrikant die mensen naar restaurants stuurt zodat ze hun banden zouden verslijten”) en Gault-Millau zijn peetvaders van een maffia-praktijk die niks met lekker eten te maken heeft, maar alles met commerce en vriendjespolitiek. Telkens Kathleen Cools in dit subtiele discours probeerde iets in te brengen werd ze door de bijna-zeventigjarige Van Hove weggesust, als was ze een onnozele tiener die per se met de grote mensen wil discussieren. Dat zal ze ook niet echt gewend zijn. De conclusie van het tweede stuk was, als ik me niet vergis: “ja, het is erg, maar we houden toch allemaal van lekker eten in gezelschap”. Amen to that!
Alles bij mekaar was het best een fijne avond. Het maken van televisie, zelfs met een pak technische problemen, ging redelijk relaxed en de mensen achter de schermen lijken een toffe bende. Als je zelf eens wil gaan zien: vanavond zijn de laatste opnames in het Beurscafé!
