Dat moest ik onlangs weer eens aanhoren van een Italiaanse die hier in Brussel woont en de Brussels Hoofdstedelijke Bibliotheek was binnen gestuikt. Ze vond dat ze door het personeel onheus behandeld was omdat ze weigerden haar in het Frans verder te helpen.
Het arme mens was net ontslagen dus ik heb maar niet getracht haar wat dan ook uit te leggen of hier een discussiepunt van te maken. Maar ik dacht bij mijzelf toch wel “hoe is dit nu mogelijk”. Als ik een Turks cultuur centrum binnenstap, dan klaag ik er toch ook niet over dat er geen Nederlands gesproken wordt?
En dan de automatische veronderstelling dat elke Vlaming sowieso Frans spreekt en dat wij dus niet willen. Ik weet toevallig dat er in de HOB mensen werken die van Gent afkomstig zijn en het zou me niets verbazen dat er zijn van wie het Frans in elk geval een stuk stroever is dan het Frans van een doorsnee Nederlandstalige Brusselaar.
Als het personeel aldaar zou beginnen met de Franstaligen of de andere buitenlanders in hun taal te bedienen dan wordt daar binnenkort snel minder Nederlands dan andere talen gesproken, want Nederlands spreekt nu éénmaal slechts een minderheid in Brussel.
En tot slot: het personeel van de HOB is soms wat kort. Nou, wat zou dat? Je zou al van minder als je aan de lopende band boeken moet scannen met een barcode lezer. Ze zijn evenzeer kort tegen ons Vlamingen als tegenover om het even wie. Maar neen, dat willen ze niet geweten hebben. Dus worden wij weer de discriminerende Vlamingen die van geen buitenlanders moeten weten.
