Hoewel het artikel “Linguistic follies – The economic consequences of the rise of English” (hat tip: Clo) helemaal niet over racisme, noch de frans-nederlandse taalproblematiek gaat, stond daar plots die ene quote van Eddy Courthéoux, voorzitter Actiris (voormalig BGDA/ORBEM) waarbij ik toch wel even de wenkbrauwen fronste.
Het hoge aantal jobadvertenties waarin de kennis van beide landstalen wordt gevraagd, is een verdoken vorm om vreemdelingen te weren.
Ik heb het eigenlijk nooit op die manier bekeken, en ik blijf er na wat overpeinzingen toch over twijfelen dat dit de motivatie is voor de vraag naar kennis van de landstalen. Ik heb voor mijn job altijd die vereiste gehad, en aangezien dit was omdat ik met klanten uit zowel noord als zuid werk, weet ik dat mijn werkgevers nooit de intentie hebben gehad vreemdelingen te weigeren (bij elke werkgever waren er trouwens een aantal collega’s met buitenlandse roots). Heeft iemand ooit de indruk gehad dat de talenkennis wordt misbruikt om een racistisch getint pre-selectiecriterium in te voeren?
