Het is nog broeierig heet op 22 september 2006, wanneer ik ’s avonds rond 22 uur land in Lima. Buiten is de nacht reeds begonnen, met een vastberaden zwartheid die voor ons Brusselaars ongekend is. Onzeker over waar ik die nacht zal slapen, praat ik mezelf moed in met acties die ik zeker succesvol kan afhandelen: ik pik traag m’n rugzak op, ontdoe hem van de beschermende plastic en wissel wat geld. Dan wandel ik de beveiligde zone uit, op zoek naar Joel, iemand die ik twee dagen ervoor via e-mail leerde kennen. Onze conversatie (ik: in het Engels met enkele spaanse woorden, hij: in onnavolgbaar Espanglish) was hartelijk, maar door de taalbarriere niet echt vertrouwbaar. Maar hij staat er, en een glimlach en wat vriendelijke woorden later (help, hij spreekt echt geen woord Engels) stappen we samen in een klein busje dat ons naar zijn huis zal brengen. We stappen af aan een sloppenwijk (help!), en het zal mijn eerste nacht in een woning zonder ramen, pal onder de aanvliegroute naar de luchthaven zijn.
Wat heeft dit nu met Brussel te maken vraagt u zich af? De organisatie waarmee ik Joel leerde kennen heet Couchsurfing, en ook in Brussel zijn er goede zielen die hun huis openstellen voor reizende lieden. En morgen (donderdag) komen een aantal onder hen samen in het Louis-Hap Park te Etterbeek, vanaf 18:30 tot 21:00 (sluitingsuur van het park).
Sofasurfen is een beweging die reeds een tijdje bestaat en vele namen varianten kent (zie ook Hospitality Club). Het achterliggende doel is het samenbrengen van mensen (gastheren/vrouwen en gasten; reizigers en locals). Duizenden mensen steken een helpend handje uit door een dak aan te bieden aan hen die ver van huis zijn. Nu, niet iedereen is hier klaar voor (of is groot genoeg behuisd), maar ook met een (korte) stadstoer of een koffie en babbel samen op de middag kan je iemand welkom heten. Deze organisatie draait volledig op vrijwilligers die geloven in de idee reizigers in contact te brengen met de mensen op de locaties die ze bezoeken, en aan de locals een snuifje nieuwe cultuur aan te bieden. Een beetje vriendelijkheid en hartelijkheid op mensenmaat.
Ook in Brussel bestaat er een grote community van mensen die hun sofa aanbieden. Morgen komen een aantal van hen (de guest count staat nu reeds op 42) samen om te pic-nicen, samen tips uit te wisselen, en info en ervaringen te delen. Dit is in het bijzonder leuk voor nieuwe leden en mensen die interesse hebben, aangezien het een snelle en hartelijke manier van leren/kennismaken is. De voertaal is hoofdzakelijk Engels, maar ik ben zeker dat je ook Nederlands, Frans, Spaans, Duits en nog vele andere talen zal ontdekken. Wil je meer weten, check dan de links in dit artikel, of ga gewoon een kijkje nemen.
Couchsurfing meeting:
Parc Jean-Felix Hap, Waversesteenweg 508, 1040 Etterbeek (vlakbij het Jordaanplein)
26 juli 2007 van 18:30 tot 21:00.
