een vrouw met een sluier en een vrouw met een snor zitten tegenover elkaar op de 48. die eerste noemen we met een modern woord een moslima, die tweede een genderbender. de gesluierde vrouw geeft haar ogen de kost en tegelijkertijd uitgebreid commentaar op de vreemde aanblik voor haar. snorrevrouws vraagt haar brutaal in het nederlands of er iets te zien valt misschien. De vrouw met de hoofddoek antwoordt, ‘ja, je hebt een snor’ in het arabisch. haar man naast haar probeert haar ondertussen sussend tot stilte aan te manen maar ze ratelt verder.de twee dames sputteren ongeneerd voort, de ene in het nederlands, de andere in het arabisch. ik versta de beide kanten en toch weiger ik het te begrijpen. zelfs als zou ik me hier als vertaler opwerpen, het heeft weinig zin, want hier wordt niet dezelfde taal gesproken. communicatie vereist naast woorden vooral een open geest.
