Categorieën
Brussel Actua Sint-Joost-ten-Node Wonen in Brussel

GESU SQUAT uitzetting 3/11

Als inwoner van Sint-Joost-Ten-Noode, en buur van de GESU-kerk,  kan ik er niet omheen dat er heel wat foute informatie wordt vrijgegeven omtrent de uitzetting van de bewoners van dit kraakpand.

Hierbij een poging om correcte informatie de wereld in te sturen.

De reden voor de uitzetting van de bewoners van het kraakpand bij de GESU-kerk in de nacht van 3 op 4 november 2013, is alvast niet de plotse bouw van een luxehotel. De plannen voor dit hotel bestaan wel al enkele jaren. Het betreft een renovatie van de bestaande ruimte tot een hotel, vooral betaalbaar voor de rijkere mens onder ons. Het feit dat de PU (bouwaanvraag) voor deze verbouwing lang niet goedgekeurd is (of de komende jaren zal worden) heeft er waarschijnlijk zelfs voor gezorgd dat het gebouw in 2010 werd opengesteld voor ongeregistreerde inwoners.

Dankzij overleg en tussenkomst van advocaten zijn de krakers (oorspronkelijk vooral kunstenaars, dakloze gezinnen/alleenstaanden met kinderen en enkele verdwaalde wereldreizigers)  er, door behulp van daklozenorganisaties uit Brussel, in geslaagd om een goedkeuring van verblijf te verkrijgen, een unicum in het krakersbestaan. De toelating gebeurde voor de toenmalige huidige bewoners onder bepaalde voorwaarden: registratie van de bewoners, betaling (50 euro per maand per persoon), onderhoud, …

De oorspronkelijke deadline voor hun verblijf was voorzien voor juni 2012. Maar bij het naderen van deze dag, en zonder enige (negatieve) reactie van de gemeente noch eigenaar, zijn de bewoners gewoon gebleven, en gedoogd, zowel door gemeente als door de eigenaar. Na deze datum werd het duidelijk dat de bewoners zich sterk hadden uitgebreid, er was sprake van ontwikkeling van criminele activiteiten (drugs, prostitutie, diefstal, zelfs verkrachting), de kunstenaars zijn eruit getrokken, en de voorwaarden zoals die oorspronkelijk waren vastgelegd werden lang niet meer gerespecteerd. Er was hoe langer hoe minder controle op de samenleving in het pand. Verder werden de levensomstandigheden er al snel mensonwaardig. Het wemelt er van de ratten en ander ongedierte, hygiëne is er met andere woorden zeer ver te zoeken, verwarming e.d.  al evenzeer.

In oktober van dit jaar – ongeveer drie weken geleden – werden geruchten verspreid dat de bewoners verplicht zouden worden om het pand te verlaten.  Een precieze datum werd echter niet gecommuniceerd, en tevens ook telkens uitgesteld. Er werd dus een uitzetting aangekondigd, reeds begin oktober, van de gemeente uit, maar zonder gevolg.

Niemand had verwacht dat ze de uitzetting vorige nacht ( 3/11) uiteindelijk toch zouden uitvoeren. Dat dit niet de goeie manier is om dergelijke acties uit te voeren is ontegensprekelijk. (Laat staan bij dergelijke temperaturen en op dat uur … )  Mensen die ter plaatse aanwezig (binnen) waren bij de uitzetting getuigen wel dat ze niet agressief werden behandeld door de politie. Er is wat geduwd en getrokken, maar de bewoners werden gewoon vervoerd naar een opvangcentrum in het centrum van Brussel.

Het is zeker zo dat de communicatie rond de verblijfsmogelijkheid niet correct verlopen is, en dat de burgemeester veel te lang zijn kop in het zand heeft gestoken, en er vervolgens op de meest verkeerde manier op heeft gereageerd. Maar dat ze ginder zonder boe of ba zijn buitengeschopt, is niet helemaal correct.

De centra waar de ex-bewoners zullen worden opgevangen zijn alvast in betere staat dan deze vuile koude kerk.

Meer inside info is te zien in de docu: Gesusquat, geregisseerd door de jonge Brusselaar en ex-bewoner van het pand: Dimitri Petrovic.

Share