De Brusselse blogosfeer is als een huis met vele kamers. In de rubriek blog.bxl wandelen we door de verschillende vertrekken. Vandaag werpen we een blik op de blog van Jochem Oomen: Dutchman in Belgium. Hij schrijft met een Nederlandse bril over zijn exotische, surrealistische gastland en zijn nieuwe thuisstad, “een plek waar de hele wereld lijkt samen te komen en met elkaar in contact komt”.
© Catherine Antoine
Toen Jochem als twintiger op zoek was naar een nieuw avontuur, trok hij niet, zoals veel leeftijdsgenoten, een jaar lang naar Australië of Nieuw-Zeeland. Hij stak de grens over en kwam in een heel ander land terecht. Na jarenlange vergeefse pogingen om zich in Antwerpen te integreren overwoog hij terug te gaan naar Nederland. Op aanraden van vrienden ruilde hij echter in januari 2013 ‘t Stad in voor La Capitale. Dat werd een succes. Anders dan in de Scheldestad botste hij niet de hele tijd op vooroordelen, genre “Nederlanders zijn arrogant”. Hij werd aanvaard en kon zichzelf zijn.
Jochem woont in Sint-Gillis en geeft les in basisschool Sint-Joost-aan-Zee. In zijn vrije tijd blogt de Noord-Brabander. Hij heeft zijn eigen (Nederlandstalige!) blog, maar ook bij BrusselBlogt is hij uitgegroeid tot een vaste waarde. Hij maakt uitstekend gedocumenteerde fotoreportages over iconische bouwwerken als het Atomium, het Justitiepaleis, het Koninklijk Paleis en de Zuidertoren. Hij heeft steeds oog voor Belgische eigenaardigheden en beschrijft ze met relativerende ironie. Zo is de premetro een onderaardse tram in afwachting van de komst van een echte metro. Er bestaan beroepsaanduidingen als tuchtprefect, secretaris-schatbewaarder en verificateur. Hij ontdekte ondergrondse viaducten en metrotoegangen die nergens naartoe leiden. Als leerkracht moest hij in het stadhuis van Sint-Joost de eed afleggen:
Ik deed het zo plechtig, voor de burgemeester, dat ik vergat om mijn rechterhand op te steken. De burgervader vond dat ik het opnieuw moest doen. Dat deed ik.
In een gastbijdrage voor Knack.be toonde Jochem zich een geëngageerde Brusselaar. Hij riep zijn stadsgenoten, die vaak vertoeven in parallelle gemeenschappen, op om uit hun kot te komen, de ander te leren kennen en bruggen te bouwen. Zelf droeg hij zijn steentje al bij. Door zijn job in het Nederlandstalig onderwijs rolde hij automatisch in het Vlaamse wereldje. Hij leerde internationale vrienden kennen door een cursus Frans te volgen, speelde theater bij een Franstalig gezelschap en deed mee aan de Zinnekeparade. Uit zijn blog blijkt zijn oprechte interesse voor Brussel, zijn bewoners en zijn geschiedenis. Van kunstenaar David Helbich leerde hij een belangrijke les: chaos is hier geen mislukking, maar een oplossing.
Je kunt Jochem volgen op zijn eigen blog Dutchman in Belgium en op BrusselBlogt.
