In het Jubelparkmuseum (een van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis) loopt tot zondag 15 maart de tentoonstelling ‘Lascaux, de Sixtijnse kapel van de prehistorie’. De tentoonstelling wordt georganiseerd door Lascaux International Exhibition in samenwerking met het Jubelparkmuseum en het Museum voor Natuurwetenschappen. Ze is toegankelijk voor jong en oud en is bij uitstek geschikt voor gezinnen.
Zwarte koe © Lascaux International Exhibition
Voor wie het niet zou weten, Lascaux is een gehucht van de gemeente Montignac gelegen in de Dordogne (Frankrijk), een plaats die bekend werd omdat er in 1940 een grottencomplex vol prehistorische rotsschilderingen werd ontdekt. Als snel stroomden de toeristen toe. De populariteit van de grotten maakte dat ze, omwille van de kwetsbaarheid van de schilderingen, uiteindelijk moesten worden gesloten voor het grote publiek. Men besliste om een replica te maken. Door de vooruitgang van de technieken van reproductie heeft men dit deels nog eens overgedaan. Het resultaat is nu te bekijken in het Jubelparkmuseum.
De tentoonstelling toont meer dan rotswanden en –schilderingen op ware grootte. Minder spectaculair maar ook het bekijken waard zijn de schaalmodellen van de zalen en doorgangen van het grottencomplex. Schematisch voorgesteld krijg je er ook een overzicht van de in de grotten aanwezige rotskunst.
Fries met de herten © Lascaux International Exhibition
Het hoogtepunt van de tentoonstelling is toch wel de halfverduisterde ruimte waarin de replica’s van fragmenten van de grotten zijn opgesteld. Metershoog zie je op de grillige vorm van rotswanden kunstige schetsen van dieren die dateren van meer dan twintig eeuwen geleden. Enigszins vervaagde omtrekken ingekleurd met natuurpigmentkleuren zijn het, geen realistische beelden maar artistieke interpretaties van bewegende runderen en herten die, wat lukraak, door en over elkaar staan afgebeeld.
Eens buiten de ruimte met rotswanden volgen een aantal informatieve en didactische opstellingen. In een open projectiezaaltje wordt een video getoond die een analyse maakt van de wijze waarop de prehistorische kunstenaars te werk gingen bij het maken van hun kunst. Een andere opstelling laat specialisten over evolutieve aspecten van de mens aan het woord. Een laatste deel toont archeologische vonsten uit zowel de omgeving van Lascaux als uit onze contreien. Vitrinekasten vol kleine stenen voorwerpen en een vijftal opgegraven skeletten van zoogdieren. Een enorm gewei van een hert en het skelet van een behoorlijk grote wilde kat vallen op.
Achteraf bekeken waren het echter de twee wassenbeelden van mensen uit de tijd van Lascaux die het meest beklijfden. Voor de schermen waarop de specialisten waarvan sprake te zien zijn, zit een vrouw die het gezicht van een kind insmeert met gekleurde aarde, levensechte figuren geplaatst naast kijkende bezoekers van de tentoonstelling.
Tekst: Michel Zeghers
