Categorieën
Kunst

Imagine Europe, een kunstmanifestatie voor Europa

Gisteren in de late voormiddag. In een zaal in het gedeelte van Paleis van Schone Kunsten waar tentoonstellingen plaatsvinden, heerst een drukke bedrijvigheid. De laatste hand wordt gelegd aan de voorbereiding van de persvoorstelling van ‘Imagine Europe – in search of new narritives‘.

De zaal is door het plaatsen van eenvoudig zitmeubilair omgevormd tot een forum. Van alle kanten hoor je stemmen die rustig hun exposé brengen. Op schermen zijn mensen te zien die als lid van panels hun standpunt uiteenzetten. Later zal duidelijk worden dat het hier om een video-installatie van Nederlandse artieste en schrijfster Louwrien Wijers gaat. Het zijn beelden van een in 1990 in het Stedelijk Museum van Amsterdam gehouden conferentie waar kunstenaars, wetenschappers en spirituele leiders nadachten en in discussie gingen over de toekomst van een veranderende wereld. Een half uur later is de rust teruggekeerd in wat de Discussion Room wordt genoemd. De zaal gaat dienst doen als multifunctionele ruimte voor het New Narritive for Europe-project en zal vrij toegankelijk zijn voor  jongeren en studenten  die er aan bijeenkomsten, debatten, workshops en rondetafelgesprekken kunnen deelnemen. Ook het brede publiek is er welkom. Vandaag wordt er dus een persvoorstelling gehouden.

Men heeft er een hogere ambtenaar van de EU bijgehaald om het doel van de kunstmanifestatie die anderhalve maand gaat duren te duiden. De Europese Unie zoekt meer aansluiting bij de burgers van Europa.  Een van de pistes die hierbij bewandeld wordt, is het overstijgen van instituties en politieke besluitvorming door nieuwe wegen te zoeken voor de toekomst van Europa. Cultuur, debat en jeugd zijn hierbij  belangrijk. De afgelopen jaren vonden over heel  Europa een 20- à 25-tal debatten plaats die zullen resulteren  in een slotdebat dat in de loop van de herfst van dit jaar gehouden wordt. Ook de kunstmanifestatie Imagine Europe schrijft zich in bij het zoeken naar meer inbreng van burgers in Europa.
Voor het geleid persbezoek begint wordt het opzet ervan toegelicht door de initiator/curator van de tentoonstelling. Een parcours van 12 labs wordt afgewerkt.  Een lab is hier een ruimte waar het werk van een (of twee) van de deelnemende kunstenaars is te bekijken en die het resultaat zijn van hun artistieke activiteiten in het kader van of die aansluiting vinden bij het New Narritive-project. Bij het bezoek van de labs zijn de kunstenaars aanwezig om hun eigen werk toe te lichten. Een grote verscheidenheid  is te onderkennen.


een selectie
Lab2, Next Generation, Please (Filip Van Dingenen, Emilio Lópes-Menchero) geeft een inkijk in een project dat jongeren  tussen 15 en 25 jaar aanmoedigt om zich tot mondige, bewuste en creatieve burgers te ontwikkelen.
Lab3, The Recyclable Refugee Camp (Ives Maes) confronteert de bezoeker op ironische wijze met de vluchtelingenproblematiek en zoekt ook de zelfkritiek op.
In een andere zaal is dan weer werk van Rem Koolhaas en medewerkers te bekijken. Sterk onder de indruk van de architectuur van het Justius Lipsius-gebouw nam hij de werkkamer van de Europese Commissievoorzitter als uitgangspunt om een aanzet te geven om de kloof tussen het instituut en de burger te overbruggen. Een van de zalen van het parcours is tot een getrouwe kopie van het werkvertrek van Jean-Claude Juncker omgevormd, tot het uitzicht toe.
Lab9 brengt dan weer een video-installatie van de meer recentelijk overleden Brusselse videoartieste en filmmaker Chantal Akerman. Het werk uit 1993 toont de neerslag van een reis die Akerman, kort na de val van de Berlijnse muur, door Oost-Europa maakte.


De kunstmanifestatie Imagine Europe – in search of new narratives loopt van 13 april tot 29 mei 2016 in Bozar (Paleis van Schone Kunsten, Ravensteinstraat 23, 1000 Brussel). Vrij toegankelijk van dinsdag tot zondag van 10u tot 18u, op donderdag tot 21u.

Tekst: Michel Zeghers

Share

Door Michel

Heeft een boontje voor Brussel, pendelde jaren lang om er te gaan werken en komt er, ook nu nog, graag terug. Hij vindt multiculturaliteit, zeker in steden, onvermijdelijk en verrijkend. Dat verschillen zichtbaar en soms uitvergroot worden is er een consequentie van. Als ze inspiratie opleveren is het mooi meegenomen.