Roméo Elvis en Le Motel zijn ondertussen geen nobele onbekenden meer. Het duo zette Brusselse rap in 2016 finaal op de kaart toen ze doorbraken met ‘Morale 2’. Wat al lang leefde in de hoofdstad, kreeg eindelijk een groter bereik en wist een heel nieuw publiek aan te spreken. Weg uit de donkere kelderclubs, omgebouwde loodsen en kleine zaaltjes – richting een uitverkochte AB. Het verhaal van Roméo Elvis is er eentje dat bewijst dat hard werken wel degelijk oplevert. Ondertussen zijn er – door zijn succes – heel wat Brusselse artiesten doorgebroken, maar de Koning van de Brusselse hiphop kwam in de AB duidelijk maken dat zijn titel niet up for grabs is.
De grote zaal van de AB uitverkopen op een kwartier tijd is een bewonderenswaardig feit. Uiteraard helpt het dat de Linkebekenaar bij wijze van spreke in in zijn achtertuin optreedt daarin mee,, maar gisteren bleek – bij een bevraging door de rapper – zijn sterkte toch in de diversiteit van zijn publiek te zitten. Vlamingen, Walen, Nederlanders, Fransen en zelfs Amerikanen. De rapper verenigt mensen van verschillende afkomst met zijn muziek. Tous ensemble. Waarom de Voetbalbond de immer sympathieke Roméo niet gevraagd had om het WK-lied te schrijven is een raadsel. Het had hen alvast minder zever opgeleverd, want buiten wat zinnen over masturberen en joints roken zijn de teksten van de jonge Brusselaar vooral slim en ingenieus. Dom is ie zeker niet, die Roméo. Maar goed, we moeten het toch nog even over het optreden hebben ook, natuurlijk.
Beginnen deden Roméo en Le Motel met ‘Nappeux’, eveneens het eerste nummer van Morale 2. Meteen werd duidelijk dat zijn fans immens trouw zijn aan de rapper, want alle aanwezigen schreeuwden de tekst woord voor woord mee. Machtig om mee te maken, want bij zijn shows in Vlaanderen moest de rapper het vooral hebben van zijn vurige présence. De liefde van het Brusselse publiek echt verder gaat dan dat. De opbouw van de show lag dan ook helemaal anders dan we gewoon waren van het duo. Terwijl ze in Vlaanderen vijftig minuten het gaspedaal indrukten, werd er gisteren ruim de tijd genomen om te spelen met een dynamiek. De drum & bassbeats van ‘Dessert’ en ‘Chanmax’ voelden plezierig en aangenaam licht aan, terwijl de diepe bassen van ‘Respirer’, ‘Pogo’ en ‘l’amour avec des crocos’ vooral dreiging inhielden. De stijl van Roméo Elvis en Le Motel is erg geïnspireerd door de Amerikaanse rappers van tegenwoordig die ook spelen met licht en donker, plezier en dreiging. Nu, geen van die rappers zou ooit in het midden van een hiphopshow zijn Fender Stratocaster bovenhalen om even een melig momentje in te lassen. Dat doet enkel Roméo Elvis. Die eigenheid is wat hem fantastisch maakt. Hij doet wat hij wil en komt er mee weg omdat het allemaal in zijn plaatje past.
Dat plaatje werd gisteren trouwens prachtig vormgegeven met een lichtshow om u tegen te zeggen. We zijn erg blij dat veel artiesten tegenwoordig het belang daarvan inzien en tijd en werk steken in het opstellen van een goed lichtplan of een samenwerking aangaan met een professionele lichtman. De lichtshow van gisteren versterkte de dynamiek van het optreden, speelde met het kleurenpalet van de albumcovers en toonde aan dat Roméo erg goed nagedacht had over bepaalde schijnwerpermomenten. De show voelde gelukkig nooit te geregisseerd of voorbereid aan. De eerlijkheid droop ervan af zonder te klef te worden. Ook mooi: de Brusselaar had wat gasten bij. Zijn vrienden van Therapie Taxi mochten hun nieuwe hit ‘Hit sale’ komen spelen, zijn zus Angèle kwam meezingen tijdens ‘J’ai vu’ en zijn maten van rapcollectief L’or Du Commun mochten in de bissen het podium mee opvullen. Tijdens de bissen ging het dak er trouwens finaal af. Doorheen de hele show had Roméo het publiek opgewarmd – eens mee klappen hier, mee zingen daar en wat olie op het vuur gooien door te zeggen dat het Franse publiek ‘plus chaud’ was – om tijdens de finale iedereen echt in zijn macht te hebben. Het duistere ‘Sabena’, het uitdagende ‘Strauss & Pailettes’ en een sitdown tijdens ‘Tu vas glisser’ bleken opwarmertjes voor de madness die ontstond tijdens afsluiter ‘BXL arrive’. De volledige AB veranderde in een kolkende massa van springende lijven, schorgeschreeuwde kelen en zweterige shirts. Werkelijk waanzinnig.
Stikstof wist ons enkele maanden geleden nog volledig te overtuigen met een uitverkochte show in de AB Box. Toen deden we een oproep aan Roméo Elvis om zijn troon te komen claimen, want door zijn getour in Frankrijk bleef die onbeschermd achter. Die oproep werd vreemd genoeg gehoord – Roméo Elvis leest sowieso Indiestyle – en we kunnen niet anders dan toegeven dat de jonge rapper niets of niemand te vrezen heeft. Hij staat op eenzame hoogte en gaat slim om met die macht. Roméo is geen domme G, eerder een rockster. Hijs de vlag maar, de koning is weer thuis.
Pieter D’Hooghe schreef deze bijdrage voor de muzieksite Indiestyle.