Categorieën
People & Lifestyle

GSM in de cinema

Gisteren ben ik naar de film geweest in UGC Brouckere. De fim was “Family Stone”, maar dat doet er weinig toe.

De zaal was ongeveer halfvol. Vanaf het begin van de film was er een groepje (4 gasten van 17-20 jaar, bleek achteraf), die zich per se wilden laten horen. Ze waren constant (frans) aan het praten tijdens de film. Dat lokte uiteraard een heleboel ‘Sssst!’ uit, maar daar trokken ze zich niet veel van aan. Op onverwachte wendingen in de film werd gereageerd met 1 minuut luid (fake) gelach. Comme c’est drole.

Op een gegeven moment kreeg er één een binnenkomend gesprek op zijn GSM, en begon hij zonder enige schaamte een conversatie. Dat lokte nog meer verontwaardigd gesis uit de zaal, maar afgezien van een opgestoken middenvinger, weer weinig respons van het groepje. Gewoon verder tetteren. Hier en daar voelde je het adrenaline van mannelijke bioscoopgangers stijgen. “Non, je ne sais. Attend, je te le passe.” Telefoon verandert van oor en iemand anders begint verder te praten. Die heeft na 30 seconden een aanval van elementaire beleefdheid en staat recht om bovenaan de zaal te gaan verder fluisteren (niet buiten uiteraard). Hij gaat erna terug zitten en de mannen keuvelen gezellig verder, nu en dan onderbroken door een spannende/grappige scene in de film, hetgeen ze voorzien van een luidruchtige lachband.

Op dat moment wordt het me te machtig en ga ik naar buiten om iemand van security te zoeken. Intussen (hoor ik van de vriendin met wie ik in de zaal zat) is er een vrouw die haar partner moet tegenhouden om niet op het groepje te vliegen, nadat hij iets roept met ‘casser’ en ‘gueule’. Ik kom binnen met een bewakingsagent en wijs het groepje lawaaimakers aan. Misschien niet echt veilig, maar ze waren iets te veel aan het overdrijven. De agent blijft 5 minuten kijken, maar uiteraard houdt het troepje zich koest. Ze zijn relatief stil voor de rest van de film en vlak voor het einde vertrekken ze. Nog even een obligate stop aan mijn rij om iets heel stoer te roepen en ze zijn weg.

Alle testosteron terzijde, wat KAN je doen in zo’n situatie? ‘Sssst’ helpt niet, het vriendelijk vragen ook niet, iets lelijk roepen evenmin. Het is waar, voor hetzelfde geld waren hun bijnamen ‘Knife’, ‘Karate’, ‘Killer’ en ‘Krazy’ en lag ik nu in reepjes in Intensive Care. Maar in mijn cinema-zaal geen kletswijven.

Share