Categorieën
Brussel Actua

Wat hebben Justine Henin, Tom Boonen, Stefaan Everts en Axel Merckx gemeen?

Ten eerste dat het sportmensen zijn, de vedetten van vandaag.

Ten tweede dat ze allen veel geld verdienen.

Ten derde dat ze liever in Monaco wonen of resideren dan in België.

Al de rest berust op toeval.

Belastingparadijzen, sociale woestijnen: hier en in de derde wereld.

Belastingparadijzen zijn een derving van inkomsten voor de modale belastingbetaler, verwekken financieringstekorten voor onze openbare diensten en kerven in de ontwikkeling van derdewereldlanden. Het is via belastingparadijzen dat kapitaalvlucht plaatsvindt en de progressiviteit van nationale belastingsstelsels overal ter wereld ondermijnd wordt. De belastingparadijzen zijn de nagel aan de doodskist van de verzorgingsstaat en ontzeggen de ontwikkelingslanden de middelen die ze nodig hebben om zelf hun ontwikkeling te financieren.

De derde wereld en belastingparadijzen

  • Belastingparadijzen en offshore centra spelen een belangrijke maar bedenkelijke rol in de wereldeconomie. Het zijn geen exotische verschijnselen die ergens aan de rand zitten van het economisch systeem. Zij zijn ingebouwd in financieel systeem en zijn een belangrijk instrument geworden van de grote actoren in de financiële sector
  • Belastingparadijzen en offshore centra maken publieke controle en bijsturing tov een belangrijk stuk van de wereldeconomie moeilijk tot onmogelijk.
  • Belastingparadijzen en offshore centra vergemakkelijken allerlei vormen van criminele kapitaalvlucht. (Corruptie)
  • Via de belastingparadijzen ontsnapt massaal veel kapitaal aan een rechtmatige belasting. Daardoor gaat nog een keer een massa geld verloren die aan aan ontwikkeling van het zuiden of aan het behoud van de globale publieke goederen zou kunnen besteed worden.

In het tijdperk van de mondialisering heeft kapitaal, maar ook de weelde van rijke enkelingen, een grote beweeglijkheid gekregen. Vermits de arm van een belastingoverheid niet verder reikt dan de grenzen van het land waartoe ze behoort, heeft dit tot een groot verlies aan belastinginkomsten geleid. Het verlies veroorzaakt door het onderbrengen van kapitaal in buitenlandse belastingparadijzen – door particulieren alleen ! -, per jaar en voor alle overheden ter wereld, wordt op 255 miljard (Amerikaanse) dollar geschat.

Om dit cijfer in perspectief te zetten: het Millenniumproject van de VN heeft vooropgesteld dat, indien vanaf nu tot in 2015 de jaarlijkse globale budgetten voor ontwikkelingshulp zouden verdriedubbeld worden tot 195 miljard dollar per jaar, dit zou volstaan om de armoede wereldwijd in één decennium te halveren, en aldus miljoenen onnodige doden in arme landen te voorkomen.

Dit artikel is een – ruim – ingekorte versie. Het volledige artikel vind je hier.

Eerder verschenen op BrukselBraaksel.

Share