Praga Khan gaf zijn laatste concert van de tournee in de Ancienne Belgique afgelopen zondag. Ze stoppen er mee voor de volgende twee jaar, dus het was dus een unieke kans om ze nog eens live te zien.
Nu, ik zal eerlijk zijn, ik ben niet de grootste Praga Khan fan. Ze hebben nu en dan een aanstekelijke riff (“Power of the Flower”) of memorabele lyrics (“Breakfast in Vegas”), maar ik verstond niet goed waaraan ze hun naam te danken hadden. Na de show gezien te hebben, snap ik het: je had er bij moeten zijn.
De band bestaat uit: Maurice Engelen: keyboards en zang, Olivier Adams: electronische percussie en zang, een gitarist, een bassiste met plateauboots en een ferme décolleté, een 2e keyboard player en een percussioniste. Ik ben er nog niet uit of de gitaar van de bassiste aangesloten was, en eigenlijk ook niet de drums en microfoon van Olivier. De Maurice heeft donkere ringen rond zijn ogen waarvan ik alleen maar kan hopen dat het puur makeup is en hij is ook geen uitzonderlijk vocalist. Maar (en nu komt het): het werkt! Er werd volop gedanst en gezweet, de die-hard fans zongen zelfs de teksten mee, er werd geglimlacht alom: kortom het was een feest.
Nu, ik moet nog de “secret sauce” vermelden: tijdens de meeste songs werd het podium afgedweild door 2 schaarsgeklede dames die uitbundig dansten en allerlei inventieve posities aannamen met de beschikbare personen en instrumenten. Bij een andere song werd een roodharige deerne vastgemaakt in een soort skiboots en ze danste op een manier die duidelijk maakte dat ze uitzonderlijk sterke dijbenen heeft, en haar zwart kleedje uit een zeer lichte stof bestond.
Opzwepende muziek, sexy vrouwen, het heeft iets. Ik laat u even meegenieten:
Kortom: niet de meest technische groep die er is, maar een geweldige show en dikke ambiance. Als ze opnieuw beginnen binnen twee jaar, ben ik weer van de partij.
Album: Praga Khan @ AB
