Theatertournees zijn populair in het Vlaamse muzieklandschap dezer dagen. Onlangs zagen we Admiral Freebee, volgende week is er De Mens, vanavond was het de beurt aan Gorki (voorheen Gorky). Wie Gorki zegt, denkt Luc De Vos, die naast liedjesschrijver en -zanger, ook door het leven gaat als radio-columnist, auteur en BV tout court.
Bij het binnenkomen van de zaal, konden wij meteen vier grote videoschermen ontwaren, waar onder meer Chantal Pattyn te zien was, die De Vos’ laatste boek leest. Daaronder, centraal op het podium een bed, een nachtkastje met daarop een fles wijn, en een micro voor het bed. Links een drumstel, rechts een batterij keyboards. Achteraan een tafel, waarrond vier heren zaten te kaarten. Nu zag ik Gorki nooit eerder, dus vergelijken met een doorsnee Gorki optreden kan ik niet, maar ook zonder die ervaring zag je zo al dat deze show anders zou worden.
Doet de binnenkomst met vier door elkaar spelende schermen nogal arty farty aan, eenmaal De Vos – in wit gestreept pak – op het podium verscheen en zijn muzikanten van bij hun kaartspel vandaan haalde, viel alles in zijn plooi : De Vos en bassist Erik van Biesen namen op het bed plaats, en zetten een set in die vooral bestond uit liedjes uit het recente Homo Erectus album. Een aantal songs kreeg begeleiding van soms stemmige, soms grappige beeldfragmenten op de monitors boven het podium.
Een beetje jammer vond ik de pauze, zelfs in een “theatertournee-concert” (of hoe moet je zoiets noemen) breekt dit een beetje de flow van een optreden. De pauze werd wel benut voor het vertonen van wat archiefmateriaal op de tv-schermen, waarvan we een grappige verknipte versie onthouden van Lieve Kleine Piranha en een prille De Vos in een of ander tv-optreden aan de Belgische kust.
Na de pauze kwam het beste deel van het optreden. Ik onthou een coverversie van He Lekker Beest, gezongen door Isabelle A op de videoschermen, en vooral De Olifant Is Grijs, met een memorabele bijdrage van Wim Helsen, alweer op de videoschermen. De set eindigde vrij abrupt toen Gorki het podium verliet, de PA grote succesnummer Mia begon te spelen (van de cd) en er een soort marktkramerswagentje het podium werd opgerold, bedoeld voor de promotionele verkoop na het optreden. Geen bisnummers, geen Anja, geen Piranha, geen Mia (live dan). Luc De Vos houdt van anders doen blijkbaar. Toch was ik niet teleurgesteld, al ben ik wel benieuwd naar een “normaal” Gorki-concert…
