foto C-Trick
Arno in de AB, dat is per definitie een thuismatch. De heer Hintjens kan absoluut niets verkeerd doen voor eigen publiek, en dat deed hij vanavond dan ook niet. De meeste nummers kwamen uit de recente Jus de Box cd, een plaat die ik om één of andere reden nog niet heb opgepikt. Dus ik kan u niet van songtitels voorzien, maar het viel wel op dat op één of twee songs na ze allemaal meer dan degelijk en overtuigend klonken, veelal te categoriseren onder de noemer grootstadsblues.
Van het ouder werk dat ik wel herkende moeten zeker een omineuze uitvoering van Lonesome Zorro met gitarist Geoffrey Burton in een vlijmscherpe hoofdrol, en een naar een orgastisch hoogtepunt leidend Ratata vermeld worden. Tijdens Bathroom Singer haalde Hintjens de bekende truuk met de cymbalen weer boven en bespeelde zo meesterlijk het publiek. Ontroering was er in Les Yeux de ma Mère, enkel begeleid door de piano van Serge Feys, een man die al 30 jaar, van in de TC Matic-dagen, muziek maakt met Arno. Opvallend veel TC Matic werk in de set overigens: een verbeten Que Passa, stuwende eurofunk in With You, en natuurlijk de onvermijdelijke meezingers Oh La La La en Putain Putain.
Tijdens de bissen ook nog L’Union Fait la Force, vanwege de nakende verkiezingen doorspekt met de Brabançonne. En als afsluiter, onder het motto on est moche mais on s’amuse, het met accordeon begeleide Les Filles du Bord de Mer, waarbij de zaal veranderde in een wiegende zee. Arno in de AB was uitstekend vermaak, een ideale opener van het weekend.
