Ik ben dit jaar een van de 30.000 deelnemers aan de 20 km van Brussel. Het is mijn eerste deelname en ik hoop dat ik dit loopavontuur tot een goed einde kan brengen.
Maandag heb ik het eerste obstakel alvast overwonnen. Ik heb me met succes ingeschreven. Vorig jaar wilde ik ook al meedoen, maar ik viste achter het net. De inschrijvingen begonnen om middernacht, en toen ik ’s middags naar de site surfte, was ik eraan voor de moeite. Wie te laat komt, wordt door het leven bestraft, wist Gorbatsjov al. Dus waagde ik dit keer heel wat vroeger mijn kans. Om middernacht vulde ik mijn formulier in, negen uur voor de officiële start van de inschrijvingen. Ik kreeg prompt de bevestiging dat ik geregistreerd was en wacht nu enkel nog op mijn borstnummer. Ook dit jaar was de 20 km weer in een mum van tijd uitverkocht, ook al waren er 5.000 extra nummers beschikbaar in vergelijking met 2009.
Mijn voorbereidingen op 30 mei kunnen nu beginnen. Rondjes lopen in het naburige Jubelpark, zoals ik al ruim een jaar doe, of toch maar eens het Zoniënwoud verkennen. Als die vervelende blessuurtjes aan linkerknie en rechtervoet mij tenminste geen parten meer spelen. En – o hoogmoed! – eind maart sta ik al, als alles goed gaat, aan de start van de halve marathon van Berlijn. First we take Berlin, then we take Brussels.
En u? Doet u mee aan de 20 km? Voor de hoeveelste keer? En hoe bereidt u zich voor? Of vindt u die hele 20 km een over het paard getilde hype?
