De AB heeft eerder al bericht dat ze het aantal concerten in de gezellige AB Club drastisch moet inkrimpen wegens besparingen.
Zondag bleek eens te meer hoe spijtig dat is. De AB Club staat/stond garant voor een flinke portie boeiende, verrassende concerten van getalenteerde maar nog niet zo bekende artiesten. Black Eyed Peas bijvoorbeeld hebben ooit nog in de AB Club opgetreden, zo’n 10 jaar geleden ( toen ze nog niet rotcommercieel waren ). Een superjazztalent als Christian Scott was al te bewonderen in de Club en de lijst is lang.
Zondag stond jonge wolf Frank Turner in de Club, voor de tweede keer in 5 maanden.
Frank Turner is een 27-jarige “powerfolkie” die doet denken aan Billy Bragg en de Levellers, maar dan een zeer energieke versie daarvan. Turner, niet gespeend van enige humor, deed sympathieke pogingen tot het debiteren van een beetje Frans, wat enigszins overbodig was want de zaal was vooral gevuld met Engelsen en Vlamingen. Vooral flink wat fans, die verbazend genoeg hele songs woord voor woord konden meezingen. Turner heeft dan ook wel wat meezingers of hymnes op zijn repertoire, zoals Ballad of Me and my friends. Op bepaalde momenten leek Frank Turner wel een pocketversie van Bruce Springsteen, met evenveel charisma, eenzelfde stel sterke muzikanten en dezelfde tomeloze energie. Stadionrock in een club dus. Frank Turner is duidelijk klaar voor een volgende stap, op een groot festival zoals Dranouter, Dour of Pukkelpop zou hij zeker niet misstaan.
