Ik lees dit op de voorpagina van BDW. Een ontstellend bericht over een jong koppel die louter en alleen omwille van hun sexuele geaardheid uit de Anneessenswijk werden weggepest, opgejaagd met stenen en glasbreuk door een bende snotapen en onverschillige (dus schuldige) volwassenen.
Ik lees dat die mensen al in 2005 zijn verhuisd.
Ik vind het weerzinwekkend dat dit kan in het volle centrum van Brussel, dat zich graag voordoet, en terecht, als heel tolerant.
Maar er zijn dus vreselijke uitzonderingen. In alle geval is dit iets dat geen enkele rechtgeaarde burger kan laten gebeuren, zoniet is het hek helemaal van de dam.
Wat als mijn buur moslim is en mij dit niet bevalt ?
Of christen ? Of communist ? Of transseksueel ? Als hij zwart is ?
Mag ik hem dan ongestraft (wat hier is gebeurd) bekogelen met stenen, zijn banden stuk maken, mijn vuilnis kiepen voor zijn deur ?
Komt daar nog bij dat niet de schuldigen maar de slachtoffers met de vinger worden gewezen en zelfs gestraft.
Stel u even voor dat er een overwegend homo-woonbuurt zou bestaan en ik daar als hetero op dezelfde wijze word toegetakeld. Het kot zou te klein zijn.
Zoiets had nooit ongestraft mogen passeren en mag zich vooral nooit meer voordoen.
Ik wijs met de vinger naar de “volwassen” burgers in die wijk die wegkeken of het zelfs aanmoedigden, maar ook en vooral naar “onze” gerechtsdienaren.
Ik heb die uitspraak, “dan had je daar niet moeten komen wonen,” nog gehoord.
Wat een onzin. Als men in het hart van de stad niet meer zichzelf kan zijn en een eigen handel en wandel hebben, waar gaan we dan naartoe ?
Naar No-Go areas waar het uitschot het voor het zeggen heeft ?
Dat ruikt naar het Sarajevo van de jaren negentig.
Dat vloekt torenhoog met de ziel en de essentie van een stad, die naam waardig.
Dit is trouwens niet enkel een zorg voor de homo-organisaties maar dient een bekommernis te zijn voor ieder die het goed meent met deze stad.
Vandaag zijn het homosexuele medeburgers, morgen zijn het zwarte bewoners, overmorgen de gehandicapte medemens. We kennen het rijtje.
Het gaat niet alleen over straffen, maar evenzeer over opvoeden – maar voor alle duidelijkheid óók over sanctioneren.
Dit is een wonde voor het samenleven in deze stad en men weet wat er gebeurt met wonden die niet worden gesoigneerd.
meer over brussel :
hetrijkderzinnekes.blogspot.com
