Verliefd, verloofd, getrouwd. Niet met een vrouw, maar met een stad. Welke creatieve duizendpoot en vader van een pientere dochter is hier aan het woord?
Als peuter, boven op mijn schouders, verwonderde ze zich erover hoeveel mensen ik groette onderweg. Over hoe vaak ik wel niet bleef staan om met iemand een praatje te maken. ‘Kén jij al die mensen, papa?!’ Papa praatte en lachte en zij kreeg ijsjes. ‘Dat is toch waar hé papa… in de stad ben jij altijd vrolijk!’ En ik had toen geantwoord: ‘Ja. Ik ben met Brussel getrouwd.’ En toen was ze gaan huilen. Ik had gevraagd waarom ze huilde en ze zei: ‘Omdat ik wil dat je met mama getrouwd bent!’ Ze weet dat nog erg goed. En dus vraagt ze me nu, op de rijpe leeftijd van zeven jaar, een beetje plagerig: ‘Papa, waarom ga jij nu altijd naar Brugge, je bent toch met Brussel getrouwd?’
Het juiste antwoord is Josse De Pauw, schrijver, acteur, theatermaker. Het citaat komt uit Nog (2004), het vervolg op het alom bejubelde en bekroonde Werk (2000). Toen hij het bovenstaande stukje schreef, was hij artistiek leider van het Brugse theater Het Net. In het boek brengt hij ook een ode aan Le Coq, dat gedurende jaren zijn stamcafé was.
In januari 2010 liep er een retrospectieve van De Pauw in de KVS en Théâtre Nationale, het begin van een nieuwe samenwerking met de twee Brusselse gezelschappen. In een interview met Brussel Deze Week vertelde de geboren Assenaar drie jaar geleden over zijn hechte band met Brussel.
