De kleine Latino aan tramstatie Beurs speelt een volbloed Rambo. Zijn haar is zwaar bewerkt met brillantine en staat in hoge pieken, als vlijmscherpe stekels.
Hij draagt een kaki gevechtsjasje en dito broek in pocketformaat en kijkt stuurs en agressief voor zich uit. Hij heeft daarbij ook stoer zijn armen gekruist : wie doet mij wat?
Zijn AK-47 en mes houdt hij voorlopig op zak.
Hij bekijkt niemand, wee u gebeente als men hem zou durven bekijken, laat staan benaderen.
Een blond meisje van dezelfde leeftijd nadert zijn territorium. Ze komt vrolijk aangehuppeld, gesneden uit veel zachter hout.
Ze heeft een roze boekentasje bij zich met daarop in keigrote letters K3. Heel andere koek dan Rambo.
Het meisje is nog volop kind, thuis speelt zij nog met de poppen, vermoedelijk wordt ze in slaap gewiegd met een zoet verhaaltje en misschien is zelfs Sinterklaas haar nog bekend.
Rambo kijkt even opzij vanuit zijn ooghoeken, hij heeft zijn gerief bij de hand als het kind te opdringerig wordt.
Maar het blondje meisje is te naïef om één en ander te begrijpen, Bambi is haar veel naderbij dan Rambo.
Terwijl hij stijf en streng toekijkt op al wat er beweegt in zijn omgeving, is zij helemaal van de wereld.
Het heerlijke onbevangene van een kind, de onschuld zelve. Ze huppelt op het perron van de éne zilveren knop naar de andere, een spelletje dat ik ook vaak speel als ik wacht op de tram, zij het in slow motion.
Dan keert ze zich en zingt fluisterend een kinderliedje, ongetwijfeld geplukt uit de doos van Studio 100.
Ik voel het vechtmachientje tandenknarsen maar hij beweegt niet, hij blijft vooral heel grimmig voor zich uitkijken.
Bij het zingen heeft het kind nu ook een vrolijk dansje bedacht, allemaal heel speels en luchtig op een vrijdagochtend, de MIVB zou dit moeten promoten.
Door het huppelen rolt plots de pennenzak uit haar boekentasje, vlak voor de voeten van de jongen. Rambo en het roze pennenzakje : dat is compleet miscast.
Het onbevangen meisje raapt het op en merkt nu pas dat er nog klein grut op het perron staat. Zij heeft niet de minste gène en vraagt in welke school hij zit,
Rambo in de klas : tweede miscasting.
De jongen schudt wat verveeld van neen, hij begrijpt geen nederlands.
Daarop herhaalt het meisje in voortreffelijk Frans de vraag.
Het kereltje antwoordt heel verlegen en kijkt opzij, zonder het meisje aan te kijken.
Plots valt het zware pak van hem af en wordt hij weer kind.
Het kleine meisje speelt vrolijk verder.
Rambo blijkt een bedeesd jongetje, daar kan zij niks mee aanvangen.
Meer over brussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com