‘Iets hoger,’ roept de blonde. ‘Ja, dat is prima.”Haar roodblonde vriendin houdt een bordje hoog : ‘Aankomst in de Hogeschool.’Daarop wordt ze gefotografeerd, jammer dat de tralies naar beneden zijn op het Bloemenhofplein maar met Photoshop kan je veel maskeren.De bordjes worden niet gewisseld alhoewel de andere ook een plakkaat heeft :‘Eerste dag aan de VUB,’ – dat is voor straks.
Ze dragen een hele korf bordjes mee : ‘Arrival Central Station,’ – dat geeft meer allure dan de nederlandstalige benaming. ‘Het Kot,’ en ‘Een Leuk café.’Ik vraag waar ze daarmee halt hielden. Aan de Booze’n Blues in de Rijkeklaren.Ze vragen of ik er nog ken. Ze hebben immers nog bordjes : ‘Nog een leuk café,’ en ‘Nog een ander leuk café.’Ik geef ze vier, vijf tips en blijf wat uit de buurt van Sint-Goriks.
‘Niet alleen de ‘Vlaamse cafés’ aandoen, óok, maar er zijn er andere. En ook niet alleen de ‘hippe’, het voordeel van Brussel is dat er veel studenten zijn, maar het niet enkel een studentenstad is. Je kan dus veel interessante mensen ontmoeten buiten de studentenpopulatie.’Ik wijs ze de Laboureur, de Merlo, les Brasseurs en Le Coq. Voor de rest moet je zelf maar op verkenning gaan, zeg ik.Niks leuker dan de stad tevoet en stapsgewijs verkennen. Pas op, Brussel is een mossel, ge moet ze openwrikken, ge krijgt ze niet cadeau.Verlaat de platgetreden paden, ga ook eens naar de Parvis van Molenbeek of naar de donderdagmarkt daar, de Abattoir op zaterdag, struin eens de Zuidstraat en Lemonnier af, blijf eens plakken in de Pêle-Mêle.
Ze luisteren geïnteresseerd, het voordeel dat je hebt als wildvreemde.Mijn kinderen hebben geen boodschap aan mijn boodschap, althans niet op het eerste zicht.‘We moeten misschien de Grote Markt en Manneke Pis overslaan,’ zegt de roodblonde en legt de bordjes opzij.
Ik speel van missionaris maar ze hebben zelf om bekering gevraagd.
‘En laat u niet te snel dopen,’ voeg ik er nog aan toe.
meeroverbrussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com
