Categorieën
dixit

Dixit: zij vergrijsden boven hun fornuis

Brussel een vrije en vrolijke stad? De kindertijd van dit ketje ziet er anders uit. Hij ervaart zijn jongensjaren als slaapverwekkend en apathisch, gedomineerd door een verstikkend katholicisme en burgerlijke hypocrisie. Het is de tijd dat de Kerk het leven van man en vrouw bepaalt van wieg tot graf. Als hij zich begint los te rukken van dat keurslijf, breekt in de laatste strofe de oorlog uit. Wie is hier aan het woord?

mijn jeugd ging voorbij
bij de vrouwen in de keuken
waar ik droomde van China
terwijl zij vergrijsden boven hun fornuis
de mannen bij de kaas
hulden zich in rookwolken
zwijgzame wijze Vlamingen
die niets wisten van mij
ik die elke nacht
neerknielde voor niets
en mijn verdriet stileerde
bij een veel te groot bed
ik wilde een trein nemen
die ik nooit genomen heb

Het is een strofe uit Mon enfance van de geboren en getogen Brusselaar Jacques Brel. Brel bracht een ode aan het bruisende Brussel in het veel bekendere Bruxelles, dat Liesbeth List in het Nederlands vertolkte. Wie in de sporen van Brel wil lopen, kan wandelingen ondernemen van Broodje Brussel in Brussel-stad en van het Genootschap voor Heemkunde in Anderlecht. Jacques Brel werd in Franstalig België in 2005 uitgeroepen tot grootste Belg aller tijden, in de gelijknamige VRT-verkiezing eindigde hij op de zevende plaats.

Share

Door Tom

Nieuwe Brusselaar met een passie voor taal, cultuur en journalistiek. Geboren in Sint-Niklaas. Studeerde Germaanse talen in Gent en woonde na zijn studie zes jaar in Berlijn. Houdt zich bezig met beleid en communicatie binnen de Vlaamse overheid en is journalist in bijberoep.