Een Duitse expat eet wok in the Asian Bar in het Brusselse Zuidstation. Hij is een Soziale Person want begint meteen, weliswaar in het Duits, tegen het meisje met de paarse rastavlechten.
Duitsers denken, ten onrechte, dat iedereen Duits spreekt. Gelukkig is dit niet zo, dat zou hebben betekend dat Hitler de oorlog had gewonnen, en dan waren we nog verder van huis.
Het paarse meisje haalt haar schouders op en schudt van neen. Dat weerhoudt hem er niet van vrolijk door te ratelen, het meisje kijkt een andere kant op.
Als zij vertrekt zet zich een zwarte jongedame rechttegenover hem, ze lijkt nerveus maar komt tot rust als ze in haar Mozarellabroodje bijt. Hij bekijkt haar en begint opnieuw in zijn moedertaal tegen het donkere kind.
Zij antwoordt in het Frans en dat verbaast hem. Spreekt men Frans op deze planeet ? Hij geeft niet af en kletst vrolijk door. Het meisje antwoordt nu heel kordaat dat zij hem niet begrijpt en enkel Frans spreekt. Geen van beiden begrijpen mekaar. Strict genomen zou hij kunnen raden wat zij antwoordt maar hij lijkt me eerder een cijferaar dan een mensenkenner. Het meisje heeft een strakke middagpauze en wil na de herrie en het kabaal van het call-center vooral een halfuur met rust worden gelaten. Bij hem is dat net omgekeerd. De ganse dag in de weer met cijfertjes, dan wil men wel een scherf human touch, hij zet zijn conversatie verder, het meisje negeert hem straal. Hij knabbelt verder, handig in de weer met de twee stokjes.
Ze gaat sneller weg dan ze had gepland en hij krijgt opnieuw gezelschap.
Hij gaat gewoon door in het Duits. Bingo ! Het drietal blijken Oostenrijkers te zijn, dat schuift makkelijker. Het duurt echter geen vijf minuten of het gesprek ontaardt.
Er wordt net niet geroepen, maar het scheelt niet veel. Uiteindelijk pakken de Oostenrijkers hun biezen en schreeuwt de dikste hem nog wat onbehoorlijks toe. Ik versta iets van verdammt en scheisse en begrijp dat dit schuttingtaal is.Het zit hen duidelijk hoog. De Duitser blijft onbewogen verder eten, een type die stenen doet vechten en daar ongezien mee weg komt. Misschien heeft hij een toespeling gemaakt over de Anschlüss of de Alpen te laag ingeschat : ligt erg gevoelig bij Oostenrijkers.
Ik lees in de Metro op het tafeltje dat de regeringsonderhandelingen weer kantelen.
Het weze een troost voor dit land : ook al spreekt men dezelfde taal, het is absoluut geen garantie voor een beter begrip. Laat ons maar bij plan A blijven.
meeroverbrussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com
