“Mais où est la Place Schuman?” Een man met een bril houdt me tegen als ik met de fiets door de Wetstraat naar het Jubelpark race. Zijn onbeholpen Frans heeft te dicht bij het Engels gelegen. Ik leg hem uit dat het hier is. Aan de ene kant heb je de zetel van de Europese Commissie, aan de andere kant komt de Europese Raad bijeen. Hij kijkt verbouwereerd. Deze verkeerswoestenij, doorsneden door een tunnel, ontsierd door bouwwerken, omzoomd door ongeïnspireerde architectuur is het centrum van de Europese wijk? Een sfeervol plein is iets anders! Ik wijs hem de weg naar de Rue Froissart. Misschien gaat hij later nog frietjes halen bij Maison Antoine op Place Jourdan.
Hopelijk is er beterschap in zicht. Er loopt momenteel een internationale ontwerpwedstrijd voor de herinrichting van het Schumanplein. De bedoeling ervan is te komen tot een autoluw plein, zonder doorgaand verkeer, en een kwalitatief hoogstaande ontmoetingsplaats voor de buurt en de werknemers en bezoekers van de Europese instellingen. De wedstrijd eindigde op 30 juni op een ex aequo tussen A100 en B200, zodat een bijkomende evaluatieronde nodig is. De buurt zou architectonisch ook opgewaardeerd kunnen worden door het eivormige gebouw waarin vanaf 2013 de voorzitter van de Europese Raad zou zetelen. Al is de Engelse premier David Cameron niet overtuigd: geldverspilling van eurocraten in tijden van crisis!
