Verslag Noah and The Whale in de AB op 4 oktober: verlangen naar de lente.
Noah and The Whale stonden gisterenavond voor de tweede keer in een half jaar tijd in de AB. Begin 2011 brachten ze hun nieuwste album ‘Last Night on Earth’ uit, waarmee ze het publiek nog harder aan het dansen kregen als op hun debuut. Dat dansen ging heel wat minder op voorganger ‘The First Days of Spring’ dat meer plaats maakte voor violen en de piano. Het zijn die verschillen tussen de albums die er een boeiende avond van maakten.
Zanger Charlie Fink startte de set met ‘Give a Little Love’ maar het was ‘Life is Life’ dat de toon zette voor de rest van het concert. Na ‘Love of an Orchestra’ maakte Fink het muisstil in de zaal voor het romantische gedeelte van het optreden. ‘Blue Skies’, ‘Wild Thing’, ‘The Line’ en ‘Our Window’ passeerden de revue. Het zijn zulke melodieuze nummers met prachtige samenzang waarin Noah and The Whale het best klinken en de stem van Fink door merg en been gaat.
Het was bijna magisch hoe de zaal enkele minuten muisstil was en dan eensklaps aan het dansen ging voor toppers als ‘Tonight’s the Kind of Night‘ en hun eerste single ‘5 Years Time’. Er werd luidkeels meegezongen en gesprongen tijdens ‘Waiting For My Chance to Come’ en ‘L.I.F.E.G.O.E.S.O.N.’. Naar goede gewoonte keerde de groep terug voor twee nummers. Ze sloten af met het wondermooie ‘First Days of Spring’ en stuurden zo iedereen naar huis met een verlangen naar de lente.
Door Sam Hendriks voor Indiestyle.be i.s.m. BrusselBlogt.