Toegegeven, het voorprogramma was een vergissing. De AB-site kondigde een wild om zich heen schoppend kwartet uit Los Angeles aan, maar deze Indians was gewoon een vriendelijke jongen uit Kopenhagen die geur- en kleurloze songs vertolkte, die hij zelf begeleidde op synthesizer en gitaar. Perfume Genius daarentegen verblufte met zijn verstilde schoonheid. De obligate vergelijking met Antony and the Johnsons is nergens meer voor nodig, want de driekoppige band uit Seattle heeft zelf genoeg troeven in petto: prachtige miniatuurtjes van songs die je regelrecht bij het nekvel grijpen, de indringende stem van zanger Mike Hadreas, ingehouden passie. Zoals Jean-Baptiste Grenouille, het misdadige geurgenie uit Het Parfum, wist de groep het publiek in vervoering te brengen.
Perfume Genius heeft tot nog toe twee albums uit, die goed zijn voor een spaarzame 60 minuten muziek. Intrieste, hartverscheurende nummers zijn het, over thema’s als pedofilie en zelfmoord, zelfhaat, verslaving aan alcohol en drugs. Een cover van Neil Young, Helpless, was in de goed gevulde AB een welgekomen aanvulling van de intimistische set. Hadreas droeg trouwens een opvallende outfit: een zwarte jurk met panty’s eronder. Met zijn vriendje Alan Wyffels speelde hij in de loop van de avond een ontroerende quatre-mains op de piano: Learning.
De twee bisrondes waren meer dan verdiend. “Dit is waarschijnlijk het grootste publiek dat we ooit voor een zaaloptreden gehad hebben,” zei de zanger met een verlegen lachje. Zonder vergissing mag hij, na eerdere passages in de Botanique en in de Pyramid Marquee op Rock Werchter, blijven terugkomen. Het aantal fans zal alleen maar groeien voor zijn kwetsbare en intense repertoire.
