Ligt België in Frankrijk? Naar Amerikaanse normen ligt Brussel op een boogscheut van Parijs, en culturele verschillen zijn aan de andere kant van de oceaan ook niet waar te nemen. Dus het mag geen verrassing heten dat de nieuwssite Dallas News zijn correspondent in Parijs vroeg om tien tips voor leuke adresjes in Brussel. Ellise Pierce blijkt een Amerikaanse expat te zijn die in haar receptenblog Cowgirlchef het beste van de Texaanse en de Franse keuken combineert en die daarnaast als freelancer schrijft voor allerlei media. Hoe ver reikt haar kennis van Brussel? Het goede nieuws eerst: ze laat de rue des Bouchers links liggen en ook aan clichés als Manneken Pis en het Atomium besteedt ze geen aandacht.
Ze kent de Dansaertbuurt als modedistrict, gaat op zoek naar verborgen schatten op het Vossenplein, bezichtigt het Magritte Museum, waardeert het kookgerei van Dille & Kamille, eet chocolade van Laurent Gerbaud en luistert naar jazz in L’Archiduc. Haar tips voor een frietkot (Fritland aan de Beurs) en haar restaurantkeuze (La Villette) zijn volgens mij vatbaar voor verbetering. Maar vooral: haar keuze doet te weinig recht aan de diversiteit en de culturele rijkdom van de stad en mist originaliteit. Of om het met de woorden van collega William te zeggen:
Wat met de levendige subculturen in Brussel? Wat over de dansscène ? Over de kolonie beeldende en andere kunstenaars die neerstrijken in Bxl, de vele galeries? Wat over de rijke 19de eeuwse architectuur? Wat over Flagey? Wat over de leuke cafés? Bozar? Cinematek? De vele filmfestivals? De vele culturen die Bxl rijk is… Een gemiste kans. Misschien moet Ellise wat meer naar Bxl komen.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het veel en veel erger kan. Mark Skipworth noemde bijvoorbeeld in The Telegraph Brussel de geboortestad van Karel V, loofde de toeristenwafels met aardbeien en slagroom rond de Grote Markt en raadde de rue des Bouchers aan voor een perfecte steak. Al doet zijn conclusie wel goed aan het hart, natuurlijk: “Paris is passé and Brussels rules.”
