Vorig weekend zat er bij De Morgen voor nog geen 5 euro extra een reisgids in miniformaat over Brussel: Trotter 48 u Brussel. De achterflap belooft sfeervolle beelden, een betrouwbare keuze van adressen, een kritische toon en een eigenzinnige classificatie van bezienswaardigheden. Verlaat de gids de platgetreden paden of niet en kan een Brusselaar er nog iets uit leren?
Mijn eerste indruk was weinig positief. De gids opent namelijk met een foto van twee bladzijden van het bloementapijt op de Grote Markt. Een ansichtkaartcliché van jewelste. Een beeld van toeristenwafels met veel te rijkelijke toppings wekt eveneens wantrouwen. Uit de praktische info blijkt dat de gids een Nederlands publiek voor ogen heeft: “Eten is misschien net iets duurder dan in Nederland, maar uitgaan juist weer iets goedkoper.” De grote drie bezienswaardigheden (Grote Markt, Manneken Pis en Atomium) krijgen wel erg veel aandacht, en uiteraard staan er frieten, chocolade en bier op het menu. De stripgevels komen uitgebreid aan bod, maar de veel levendigere street art van kunstenaars als Bonom blijft volledig buiten beschouwing. Kortom, weinig origineel, braafjes binnen de lijntjes gekleurd.
Een tweede euvel, waar menige reisgids aan lijdt, is dat van de verouderde gegevens en feitelijke onjuistheden. Ook in deze gids is het raak. Greenwich wordt nog altijd voorgesteld als een schakerscafé, Christophe Coppens is in de Dansaertwijk een gevierde modeontwerper en in het metrostation Beurs heb je het wetenschapsmuseum Scientastic. Van het nieuwe bezoekerscentrum van het Europees Parlement, Parlementarium, is nog geen sprake, en nieuwe Nicolay-cafés zoals Flamingo, Potemkine en Bar Beton zijn nog niet bekend. Zone 02 zou wekelijks verschijnen en de verkrotting en leegstand in het centrum zou – was het maar waar! – voltooid verleden tijd zijn.
Toch heeft de Brusselse mini-Trotter zijn verdiensten. In een compact formaat en voorzien van een aantrekkelijke vormgeving weet de gids heel wat informatie aan te reiken. Niet zonder enige humor, want ik heb geleerd dat Manneken Pis linkshandig is en dat de inwoners van de Marollen tijdens de bevrijding flessen wijn en champagne hebben buitgemaakt die de Duitsers in de kelders van het Justitiepaleis bewaarden. Minder evidente adressen zoals Recyclart, het Museum van Elsene en het Bellone-huis passeren de revue. Ook enkele eetplekken die ik koester, hebben een plekje gekregen: La Cuisine, Houtsiplou, ijssalon Comus & Gasterea. De uitstapjes buiten de Vijfhoek zijn inspirerend: ik wil nu graag Museum en Tuinen Van Buuren in Ukkel met een bezoek vereren. Tenslotte is de uitneembare plattegrond erg handig.
Dit weekend zit er een gidsje over Berlijn bij de krant.
