Categorieën
BrusselBlogt.be

Waarom dragen ze zwart?

Het kan verrassen. Putje zomer en iedereen loop er licht gekleed bij. Het is geweten dat donkere kleren minder de zon weerkaatsen en daardoor de warmte vasthouden. Reden genoeg om, wanneer het zomers heet is, licht gekleurde kleding te dragen. Toch gaan in sommige wijken vrouwen van Arabische origine in zwart en lichaambedekt gekleed de straat op. Een aanzet tot verklaring.

De verhouding tussen man en vrouw in meer traditionele lagen van de bevolking gaat uit van een strikte rolverdeling waarbij de man buitenhuis werkt en de vrouw het huis doet. Dit onderscheid wordt in de tradionele islam nog scherper gesteld. Buiten het huis kan de vrouw niet zomaar met iedereen omgaan. Monogamie wordt strikter geïnterpreteerd. Sommige activiteiten als zwemmen of gemeenschappelijk baden gebeurt gescheiden van mannen. Een vrouw kan zich niet opzichtig kleden en wel om andere dan de eigen man niet in verleiding te brengen. Bedekken van hoofdhaar is een onderdeel van dit gedragspatroon. Mannen die vrouwen aantrekkelijk vinden en vooral de vrouwen die hier aanleiding toe geven zoeken problemen. Discreet de openbare ruimte betreden is voor vrouwen dus aangewezen, hoe onopvallender, hoe beter. Kleuren dragen waarmee de vrouw haar eigenheid accentueert of lichtgekleurde kleding waar de zon op reflecteerd is al te mijden. Je kan dan grijze, grauwe kleuren kiezen maar waar is de waardigheid van de vrouw dan? Blijft de kleur zwart over. Net als de hoofddoek een statement is, wordt ook de keuze voor zwart dat. Door buitenhuis een hoofddoek te dragen en zo de hoofdharen te bedekken reserveert de vrouw de uitstraling die een coiffure biedt tot de ruimtes waar ze sterk staat: de openbare ruimtes waar alleen vrouwen aanwezig zijn en het eigen huis waar zij de plak zwaait. Het dragen van zwart maakt dan weer dat de vrouw buitenhuis onder een felle zon lijdt maar dat, bij het betreden van een veilige thuishaven, koelte een weldoende compensatie biedt.

Share

Door Michel

Heeft een boontje voor Brussel, pendelde jaren lang om er te gaan werken en komt er, ook nu nog, graag terug. Hij vindt multiculturaliteit, zeker in steden, onvermijdelijk en verrijkend. Dat verschillen zichtbaar en soms uitvergroot worden is er een consequentie van. Als ze inspiratie opleveren is het mooi meegenomen.