Pas als je iets kwijt bent, merk je hoe sterk je eraan gehecht bent. Het verlies van het paradijs, het gemis van de balling. Welke bevlogen professor die het gemaakt heeft in het verre buitenland, heeft heimwee naar Brussel?
Complexer dan Brussel maken ze steden niet, dat vind ik er zo geweldig aan. Brussel is als het leven zelf: een beetje verfomfaaid, schoon in zijn lelijkheid. En zoals elke ware liefde: onbegrijpelijk en ongrijpbaar. Ik wil er niet te naïef over doen, de stad heeft een schaduwzijde, ze is jarenlang slecht beheerd, er zijn problemen, maar het blijft een stad die me diep en fundamenteel raakt. Dat ik er sinds mijn studies nooit meer ben naar kunnen terugkeren, dat maakt me tot op de dag van vandaag droef. Dat is zoals een echt liefdesverdriet zich laat definiëren: onslijtbaar. Ik heb al dertig jaar heimwee naar Brussel.
Het citaat is van historica Sophie De Schaepdrijver (52), die in een interview met De Standaard haar band met Brussel beklemtoonde. Zij verwierf in 1997 bekendheid met haar alom geprezen meesterwerk: De Groote Oorlog. Het Koninkrijk België tijdens de Eerste Wereldoorlog. Vorig jaar publiceerde ze over hetzelfde thema Erfzonde van de twintigste eeuw. Ze studeerde geschiedenis aan de VUB in Brussel en het European University Institute in Firenze. Ze promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam in 1990. Sinds 1995 woont en werkt ze in de Verenigde Staten. Momenteel doceert ze moderne Europese geschiedenis aan Pen State University.
