Ze kan mama wel opeten. Zij het alleen vandaag. Met zo’n fonkelende oogjes staat ze aan de kassa van de C&A in de Rue Neuf.
Bij sommigen lees je het zo op hun gelaat, geslaagd met brio, of nipt erdoor – ze stralen allebei. Anderen moeten wat inboeten, dit jaar niet naar Dansaert of de Toison d’Or, enkel graaien in de benedenstad. Ze moeten het toch ergens gewaar worden hé mensj.
De kleinsten zijn het snel beu, na het topje, de bi en een groene jumpsuit willen ze snel uit de drukte. Ze worden de mond gesnoerd met ijs of wafels. Ze zijn uitgekookt, mams wat korzelig en opgenaaid door de oudsten, de meest pientere weten precies wanneer ze moeten toeslaan. Voorvoelen het meest kwetsbare ogenblik, altijd prijs, vaak al meteen. De prille pubers gaan ook snel kankeren, dat is er wat over of onder, ge zijt nog geen achttien hé meiske ! gaan bijwijlen wat lopen mokken.
De makkelijkste zijn de vroeg twintigers, eerstejaars univ, mam glundert. De portemonnee gaat gezwind open, credit card blijft gewoon losjes in de hand. Spanningen worden vlotjes uitgegomd tijdens de koopjes. Momentopname, ze weten het allebei – maar vandaag is het feest.
Mam komt wel terug, later met de vriendinnen of de zussen. Kijkt ondertussen al wat rond, hangt hier en daar al iets opzij tussen verkeerde rekken, heel gewiekst.
En, iets gevonden ? vraagt hij als ze thuiskomen. Mmm, zuchten ze allebei, het beste was er al uit.
meeroverbrussel : hetrijkderzinnekes.blogspot.com
