Het gros van de nieuwsberichten uit uw dagblad en tv-journaal heeft dezelfde bron: Belga. Nochtans haalt het nieuwsagentschap zelf zelden de krantenkoppen. We waren benieuwd naar dat goed bewaarde geheim en kregen van hoofdredacteur Hans Vandendriessche en newsmanager Ilse Ketele een avondlijke rondleiding op de redactie.
© Belga
Nieuwe stek
Belga is nog maar enkele maanden geleden verhuisd van de Pelletierstraat in Schaarbeek naar de Arduinkaai. Het pand vlak bij de KVS was de uitvalsbasis van De Morgen, tot de krant in december 2013 ging samenhokken met Het Laatste Nieuws in Kobbegem. De voordelen voor Belga zijn legio: een moderner, energiezuiniger gebouw, centralere ligging, betere bereikbaarheid met het openbaar vervoer. Last but not least: “We hebben nu één grote redactievloer. In Schaarbeek zaten we verspreid over het gebouw, wat de communicatie bemoeilijkte”, zegt Hans Vandendriessche.
Onze medewerker in Sydney
We staan bij de koffieautomaat, waar af en toe een journalist komt bijtanken. Rond 19 u is er nog wel wat beweging, maar de grote drukte is achter de rug. Onder een reusachtige poster van Stromae, het werk van een Belga-fotograaf, maken enkele overgebleven redacteurs een praatje. Op hetzelfde tijdstip worstelen krantenredacties met de onverbiddelijke deadline. Het persagentschap moet zijn klanten daarentegen een permanente stroom aan berichten aanleveren en leeft niet toe naar één piekmoment.
Blijft de redactie ook ’s nachts bemand? “Sinds september werken twee Franstalige en twee Nederlandstalige journalisten in Sydney in de kantoren van het Australische persbureau AAP. De kwaliteit is daardoor gestegen. De medewerkers presteren veel beter overdag en de internationale werkomgeving voedt hen. Ze beschikken zelfs over een Belgisch telefoonnummer”, aldus de hoofdredacteur. Uiteraard is het goed meegenomen dat Belga zo geen dure nachturen hoeft uit te betalen. De collega’s in Sydney bevoorraden het ochtendnieuws op de radio met kraakverse berichten, zodat de nieuwsdag zich op gang kan trekken.
Grand old lady
Belga is in vele opzichten een buitenbeentje in de Belgische perswereld. Het is het enige federale media-instituut. Nederlandstaligen en Franstaligen werken op een gezamenlijke redactie en vertalen ook elkaars teksten. Al heeft Vandendriessche wel aangedrongen op een Franstalige co-hoofdredacteur, die andere accenten kan leggen. Belga ontvangt geen subsidies en heeft geen reclame-inkomsten. Het agentschap leeft van het abonnementsgeld van de kranten en omroepen, die tegelijk klanten en aandeelhouders zijn. “Abonnees krijgen het volledige nieuwspakket. Zij vissen zelf de balletjes uit de soep”, vertelt Ilse Ketele. Ook heel wat overheidsinstellingen, bedrijven en organisaties investeren in een abonnement voor een berichtgeving op maat. Particulieren kunnen zich niet abonneren, het zou ook niet in hun budget passen.
Belga bestaat 95 jaar en verkeert in goede gezondheid. De belangrijkste troef van de grand old lady: snelle, betrouwbare, kwalitatieve berichtgeving uit binnen- en binnenland, aangeleverd door ongeveer 110 vaste medewerkers (administratie, redacteurs en fotojournalisten) en nog meer correspondenten ter plaatse en tipgevers. Gold Belga vroeger als de ideale springplank voor een beginnende journalist, nu tekenen vele perslui voor een levenslange carrière bij het agentschap. De redenen laten zich raden. Belga biedt stabiliteit en zekerheid, terwijl bij andere mediahuizen het redactionele beleid om de haverklap verandert en de besparingsdruk zich sterk laat voelen. Omdat journalisten van Belga vrij anoniem werken, heerst er ook minder concurrentiestrijd en jaloezie.
Werken bij Belga
Als je zelf aan de slag wilt gaan als journalist bij Belga, moet je slagen voor een toelatingsproef, waarin je actuele begrippen moet verklaren en een artikel moet schrijven op basis van een persbericht. “Je moet vooral een neus voor nieuws hebben”, zegt Ketele. “Het is zeker geen 9-to-5-job”, vult Vandendriessche aan. Een rijbewijs is een must om snel ergens ter plaatse te kunnen zijn, van De Panne tot Opgrimbie. Talenkennis helpt ook, want de redactie vertaalt heel wat berichten van andere agentschappen zoals het Duitse DPA. Productief zijn, is ten slotte een pluspunt. In zijn hoogdagen als journalist schreef Vandendriessche 30 à 40 beknopte stukken per dag. “Maar alles moet correct zijn, want als Belga het schrijft, klopt het.”
