De naam Thaborberg doet denken aan de hooglanden in Afghanistan of Iran, maar dat is het niet: Thaborberg ligt gewoon op de grens van Brussel en Dilbeek. Het is een mini-natuurgebied met enkele kleine ravijnen, waterpoelen en vanzelfsprekend is er ook een kleine heuvel. Een ideale zondagsuitstap dus.
Het is wat zoeken vooraleer we de ingang vinden. Het pad ligt tussen de bomenrij naast de oprit van instelling Michielsheem. Eenmaal vertrokken staat alles goed gemarkeerd, een beetje te gemakkelijk voor ‘avonturiers’ zoals wij. En toch is het genieten: de padjes zijn kronkelig, af en toe ligt er een boom in de weg. Eenmaal de laagliggende poel gepasseerd komen we uit bij de ’berg’. Klimmen! Ooit was Thaborgberg een kalkzandsteengroeve en dat is er nog aan te merken. We dalen de kleine helling af. Het gehele gebied ligt geklemd tussen weilanden en de villawijk ernaast. Af en toe zien we een bewoner bizar opkijken naar de passanten in hun achtertuin.
Hoewel we ons in Dilbeek bevinden, is de fauna Brussels: krijsende halsbandparkieten. Ze blijven ons waar dan ook achtervolgen.
Via een asfaltweg bergop komen we terug uit bij ons beginpunt.
Een fantastisch uitje voor op een verloren zondag.
Bij een volgend bezoekje sluiten we af bij het legendarische café De Linde naast de poort van het kerkhof Sint-Agatha-Berchem. Helaas iets te laat gezien!
Praktisch: afrit 12, Kattebroekstraat.
Of stopplaats MIVB-bus 84 (Kerseboomstraat aflopen naar beneden)