Brussel is een goudmijn voor gepassioneerde fotografen. Onze rubriek Brussel in Beeld bewijst dat elke week, maar ook op andere sites en in fotogalerijen vallen er mooie Brusselse foto’s te bewonderen. Hoog tijd om de mens achter de lens in beeld te brengen. Vandaag stellen we onze lens scherp op Eric Ostermann.
Eric Ostermann is 38. Hij woont in Elsene, waar hij ook geboren is. Van beroep is hij technicus, maar fotografie is zijn passie. Hij publiceert zijn foto’s op zijn eigen website. Op Facebook heeft hij een persoonlijke pagina Eric Ostermann – photographie en een speciale pagina voor zijn Brusselse foto’s Bruxelles en photographie – Par Eric Ostermann, die allebei een schare fans verzameld hebben. Zijn motto is: “Kunst is het delen van een persoonlijke waarneming.” Brussel is zijn favoriete biotoop.
Hoe is je liefde voor de fotografie ontstaan?
Mijn passie voor fotografie dateert van lang geleden. Ik heb altijd graag met een fototoestel rondgewandeld. In het begin wilde ik enkel herinneringen bewaren, maar daarna besefte ik dat fotografie veel meer mogelijkheden biedt. In de loop der jaren is mijn materiaal geëvolueerd. En ik heb ook veel bijgeleerd, via het internet en door praktijkervaring. Na al die tijd kan ik doen waar ik zin in heb: fotograferen, niet louter kiekjes nemen.
Hoe zou je je eigen foto’s omschrijven qua thematiek, stijl, toon…?
Ik probeer zo veel mogelijk verschillende stijlen uit, maar ik hou vooral van straatfotografie, foto’s met lange sluitertijden, daken van gebouwen. Ik werk in zwart-wit of in kleur, al naargelang de situatie.
Wat bevalt je aan Brussel? En wat niet?
Er is niets wat ik verafschuw in Brussel. Ik hou ervan in de stad te wandelen of met de scooter of de auto te rijden. Als er iets is wat mijn aandacht trekt, stop ik en haal ik mijn toestel boven.
Wat zijn de drie bijzonderste foto’s die je al in Brussel gemaakt hebt? Waarom?
Dat is een moeilijke keuze. Ik weet ook niet wat mijn beste foto’s zijn.
Een foto vanop het dakterras van de Pensioentoren. Het is al bijzonder dat ik de toestemming kreeg om er te komen en het uitzicht vanop de grootste toren van Brussel is geweldig. De wind trouwens ook…
Een staaltje van street photography van een poos geleden. Brussel onder de regen. Terwijl de straatstenen de sfeerverlichting weerspiegelen, halen de mensen hun paraplu’s uit en stappen gewoon verder. Omdat Brussel leeft, zelfs onder de regen.
Een foto met een lange sluitertijd, niet ver van het Justitiepaleis, een plek die ik fantastisch vind.
Op welke onbereikbare plek in Brussel zou je graag eens foto’s willen nemen?
Het dak van het Justitiepaleis, de bunker onder het Vossenplein, de tuin van het kasteel van Laken, het dak van het stadhuis en nog genoeg andere plaatsen.
Wat is volgens jou de meest fotogenieke plaats van Brussel?
De Manhattanwijk en het stadscentrum.
Heb je nog een droom of ambitie als fotograaf?
Ik zou mijn foto’s graag tentoonstellen. Ik heb al enkele foto’s in een hotel hangen en er hingen er in een restaurant dat jammer genoeg dicht is. Maar een expositie: ik ben er bang van en heb er tegelijk zin in.
