Op de vierde verdieping van het Flageygebouw huizen de Vlaams-Brusselse media. TV Brussel, FM Brussel, Brussel Deze Week, Agenda en Brusselnieuws zitten er knus bij elkaar. De stadskrant Brussel Deze Week is sinds 1998 uitgegroeid tot een wekelijkse afspraak voor Nederlandstaligen in Brussel en de Vlaamse rand. BrusselBlogt kreeg op een doordeweekse maandag een rondleiding op de redactievloer. “Een journalist moet op onderzoek uitgaan zoals een snuffelende straathond.”
Gratis in de bus
Danny Vileyn verwelkomt ons. Hij is een oude rot in het vak. Na een carrière in het onderwijs maakte hij 28 jaar geleden de overstap naar de journalistiek. Voor Brussel Deze Week schrijft hij achtergrondartikels, reportages, interviews en editorialen: “De krant is het werk van een klein team van journalisten van verschillende generaties, aangevuld met losse en vaste medewerkers. Als weekblad moeten we het vooral hebben van duiding, analyse en opinie. Andere redacties benijden ons, want we zijn niet gebonden aan een commerciële logica. We krijgen subsidies van de Vlaamse overheid en de Vlaamse Gemeenschapscommissie.”
Enkele cijfers: de oplage van BDW bedraagt 61.340 stuks en het drietalige magazine Agenda, een bijlage met een wekelijks overzicht van het culturele aanbod in Brussel, verschijnt op 71.300 exemplaren. Wie in Brussel woont, krijgt op eenvoudig verzoek de beide bladen elke week gratis in de bus. Ze liggen ook in heel wat verdeelpunten in de stad. Wie elders in het land woont, betaalt een luttele 20 euro voor een jaarabonnement.
Woord en wederwoord
Steven Van Garsse en Bettina Hubo volgen politieke thema’s op. Mobiliteit en onderwijs zijn daarbij vaste prik. Zo mochten ze onlangs berichten over de plannen voor een tramlijn van Simonis in Koekelberg naar het UZ Brussel in Jette, een dossier dat al meer dan tien jaar aansleept. Bettina Hubo: “De kunst bestaat erin om in een kort bestek de vinger te leggen op complexe onderwerpen. We moeten zo correct mogelijk zijn, want de artikelen staan een week lang op papier. We discussiëren ook vaak met onze collega’s over de juiste aanpak.”
Journalisten maken gebruik van hun netwerk om insidersinformatie te krijgen. Lokale politici behoren daar ook toe. Steven Van Garsse: “We behouden altijd een kritische reflex. Onze verhouding met politici is niet amicaal. We gaan steeds op zoek naar woord en wederwoord.” Danny Vileyn spreekt van een flinke dosis zelfkritiek: “Als je sympathie hebt voor een politicus, moet je extra streng zijn, zodat de objectiviteit niet in het gedrang komt. En een journalist mag niet op de redactie blijven zitten, maar moet op onderzoek uitgaan zoals een snuffelende straathond.”
Deadline
Christophe Degreef is als twintiger de jonge hond op de redactie. Hij is een allrounder, maar veiligheid is een thema waarin hij zich graag vastbijt. Hij vindt het belangrijk om overal nuttige contacten te hebben en veel tijd te nemen om te lezen en met informanten te gaan praten. “Een goede journalist durft tegen de stroom in te gaan. Je moet je eigen goesting doen en je pen ontwikkelen.”
Eindredacteur Ken Lambeets heeft een voorzetselwoordenboek op zijn bureau liggen. Hij leest sinds een jaar of twee alle stukken na op taal en stijl en pleegt ook geregeld zelf een column over sport. In overleg met de auteur past hij koppen aan en voegt hij ondertitels bij foto’s en citaten als tussentitels toe. Lezersbrieven kort hij vaak in. Dinsdag om 18 u is de deadline voor de krant, zodat maandag en dinsdag de drukste dagen zijn voor hem.
Ook geschikt voor ketten
Peter Dhondt verzorgt de lay-out van de krant. Hij maakt daarbij gebruik van InDesign, een redactiebeheersysteem dat templates voor pagina’s aanbiedt en aan de gebruikers rechten en rollen toekent. De journalisten beschikken zelf over allerhande opmaakopties in hun tekstverwerkingsprogramma InCopy. De lay-outer moet de goedgekeurde artikelen, foto’s en advertenties hun definitieve plaats geven. Het aantal redactionele pagina’s hangt af van het aantal advertentiepagina’s dat Roularta aanlevert. Dhondt: “Ik overleg voortdurend met de redactie over de opmaak van de krant. We hebben de luxe dat we als weekblad minder onderhevig zijn aan de waan van de dag en de voorpagina dus niet telkens hoeven om te gooien. Soms beslissen we om een artikel in te korten of pas volgende week te brengen.”
De maandelijkse bijlage Zazie richt zich op ketten van 9 tot 13 jaar. Dat is een kolfje naar de hand van Kim Verthé: “Ik werkte vijf jaar bij het persbureau Belga, maar nu kan ik mijn creativiteit meer de vrije loop laten gaan.” Zazie wil een opstap zijn voor de echte krant en biedt dus nieuws en actualiteit. De doelgroep vereist een eigen aanpak: kortere zinnen, geen moeilijke woorden, soms een relativerend grapje. De kinderen komen ook zelf aan het woord. Ze bespreken hun favoriete boek, film of cd, ze delen recepten en YouTube-tips en ze geven een inkijk in de jeugdtaal die ze gebruiken.
