BrusselBlogt presenteert op zaterdag 29 augustus een debat over stadslandbouw op Brussels Creative Forum. De inschrijvingen zijn open! Onze reporter bezocht enkele maanden geleden krekelkwekerij Little Food.
Tsjirpende krekels in een broeierig klimaat. Je hoeft er niet voor naar de Provence te trekken. In Sint-Gillis, op nog geen kilometer van het Zuidstation, staat de eerste krekelkwekerij van het land. “Krekels zijn erg lekker en net iets sympathieker dan wormen,” zegt Nikolaas Viaene van Little Food.
Het bedrijventerrein Village Partenaire heeft een hart voor stadslandbouw. Een champignonkwekerij huist er naast een microbrouwerij. Op het binnenplein staat een aquaponics-serre, een slimme combinatie van de kweek van vissen en groenteteelt op hydrocultuur, dus zonder aarde. Sinds september heeft Little Food zich in de kelderverdieping gevestigd. Drie jonge bio-ingenieurs wagen zich aan de kweek van insecten voor menselijke consumptie. Een half miljoen krekels wil Little Food in totaal huisvesten. Het bedrijf mikt voorlopig op een productie van 60 kg per maand.
© Little Food
De aard van het beestje
Raphaël Dupriez en Maïté Mercier zijn de oprichters van Little Food. Nikolaas Viaene (28) sloot zich bij hen aan. Hij studeerde af als bio-ingenieur aan de KU Leuven en deed ervaring op bij een ontwikkelingsproject in Senegal. De jonge vader verhuisde onlangs van Brussel naar Mechelen. Over de krekelkwekerij zegt hij eerlijk: “We zijn het beroep nog aan het leren.”
Dat betekent: rekening houden met de aard van het beestje. Hij toont de kweekkamer waarin de huiskrekels bij een temperatuur van 30 graden in doorzichtige kisten tussen pizza- en eierdozen krioelen. “Krekels houden ervan in spleten en kieren te kruipen. Ze leven vreedzaam en hebben minder plaats nodig dan sprinkhanen. Als koudbloedige diertjes nemen ze de temperatuur aan van hun omgeving. De mannetjeskrekels tsjirpen om vrouwtjes te verleiden.”
Hun voeder bestaat uit nevenproducten van de stedelijke voedingssector: draf van de Brasserie de la Senne, onverkocht brood van de bakker op de hoek en schillen van biogroenten.
Beter voor de planeet
80% van de wereldbevolking eet vandaag al insecten. Vooral in Europa en Noord-Amerika rust er een taboe op. Nochtans eten we zonder schroom honing – het braaksel van bijen – en karmijn, een rode kleurstof die gewonnen wordt uit schildluizen. Voor andere geleedpotigen als garnalen en glibberige mosselen halen we onze neus evenmin op. “En kaas is tenslotte bedorven melk,” vertelt Viaene. Het Federaal Voedselagentschap zette een jaar geleden het licht op groen voor de verkoop van wormen, rupsen, krekels en sprinkhanen voor menselijke consumptie, waardoor ons land, samen met Nederland, een pionier is in de EU.
Insecten eten is een mogelijk antwoord op het voedselprobleem. Tegen 2050 groeit de wereldbevolking naar 9 miljard mensen. De welvaart in opkomende economieën als China en India neemt toe en dus ook de vraag naar vlees. De industriële veeteelt kampt echter met een zware ecologische voetafdruk: ze palmt heel veel ruimte in, gebruikt tonnen water en energie, stoot massaal broeikasgassen uit. Insecten zijn een alternatieve eiwitbron. Om dezelfde hoeveelheid proteïnen aan te maken, heeft een krekel in vergelijking met een koe 25 keer minder voedsel nodig, 300 keer minder water en 60 keer minder broeikasgassen.
Krekelballetjes
Het aanbod van Little Food is divers. Pure krekels doen qua smaak aan gebraden kip denken, terwijl gedroogde krekels eerder nootjes met pootjes zijn. Het bedrijf verwerkt ze tot smakelijke hapjes: verse krekel met koriander en komkommer en gebakken krekelballetjes op zijn Italiaans (met zongedroogde tomaten en basilicum) en op zijn Thais (met soja en koriander). Bij de chocolade koekjes is de studentenhaver vervangen door herkenbare krekels. Lekker én gezond, want krekels bevatten proteïnen, vezels, calcium, omega 3 en vitamine B.
Viaene leidt geregeld Brusselse schoolklassen rond. Zijn verhaal over landbouw en voeding gaat breed. Van “Moeder, waarom eten wij?” (om te groeien en energie op te doen) tot de sociale en ecologische impact van onze grootschalige agro-industrie. Little Food gelooft in kleinschalige stadslandbouw en afzet via de korte keten, zodat de kloof tussen producent en consument klein blijft en we weten wat we eten. De afsluitende krekeldegustatie kan steeds een aantal sceptische zielen overtuigen. Kookworkshops staan ook op het programma.
Dit artikel verscheen eerst als bijdrage in Brussel Deze Week / Brusselnieuws
