Gisteren kon je in Brussel niet naast Sinterklaas kijken. Zijn mijter en staf waren alomtegenwoordig. Er waren volgens hem geen stoute kinderen dit jaar.
In Schaarbeek deed hij zijn blijde intrede in gemeenschapscentrum De Kriekelaar, dat die dag trots zijn nieuwe theaterzaal voorstelde. De goedheilig man nam plaats op zijn troon en opende zijn grote boek, terwijl de kinderen sinterklaasliedjes ten beste gaven. Op en rond de Grote Markt was de bisschop van Myra de ster in een folkloristische optocht van de Orde van de Vrienden van Manneken-Pis. Mannen van middelbare leeftijd die hun bierbuik in een uniform gehesen hadden, deelden snoepjes uit. In Muntpunt las de kindervriend voor uit een prentenboek, waarna de kleinsten lekkers kregen.
Drie maal de Sint, maar de verschillen waren niet te overzien. Afwijkend kostuum, bril of geen bril, andere baard, andere taalrol, verschillend uitgedoste roetpieten en -mieten. Wil de ware Sint opstaan? Ik herken hem aan de stem van Jan Decleir. Zolang hij de kinderen overlaadt met geschenken, zullen we het met de mantel der liefde bedekken.
