Bijna was het niet doorgegaan. Een dubbel positief advies en dan toch geen projectsubsidies. Het Bâtard- festival was een van de vele slachtoffers van de besparingen in de culturele sector. Toch heeft het festival een manier gevonden om verder te gaan, door in te krimpen en uit te breiden tegelijk.
Bâtard neemt niet meer de hele Beursschouwburg in, maar concentreert zich in de Gouden Zaal. Naast Brussel is er ook een editie in het Veem Huis voor Performance in Amsterdam. Zolang het festival niet helemaal verhuist naar Nederland vind ik het goed want dat de nieuwe generatie kunstenaars een podium verdient, bewijst deze editie met de titel Closing the space between us absoluut. De stempel op mijn hand die ik kreeg bij het binnengaan voorspelde het al: trop bien!
Voor het eerst werd samengewerkt met Kunstenwerkplaats Pianofabriek. De artistieke broedplaats uit Sint-Gillis zorgde voor het voorprogramma. Ik ging kijken op de slotdag en zag de imaginaire dansvoorstelling Duet A van Roel Heremans, verborg me veilig in de kelder van Stijn Demeulenaeres Nothing’s going to happen to us en verkende mijn verteringsstelsel tijdens de workshop A fish in a wolf van Oneka von Schrader.
Luchtjes scheppen mensen
“Misschien moeten we geen einde maken, enkel een begin. Een begin dat blijft. De vraag is wat we willen. Gaat het? Hoe gaat het? En we wroeten voort.” Salut Copain van Dounia Mahammed associeert erop los, verbindt onderwerpen die niet te verbinden lijken en kijkt naar de samenleving op een kinderlijk naïeve manier. Door niets vanzelfsprekend te vinden creëert ze haar eigen maatschappij. Eentje waarin mensen zomaar kunnen verdwijnen en luchtjes mensen scheppen. Met deze monoloog studeerde ze onlangs af aan het KASK en won er de Horlait Dapsens-prijs mee. Een theatermaakster om in de gaten te houden!
Als beedlhouwwerken konden bewegen
Voor de tweede voorstelling werd het publiek gevraagd op scène te gaan staan. De Poolse Ola Maciejewska onderzoekt in Loie Fuller: Research de verhouding tussen het menselijke en het materiële in de kunsten door doeken tot leven te wekken en beweging te creëren in textiel. Een energieke performance waarin ze ruimte opeist en tegelijk contact zoekt met haar publiek.
Zwerfstenen
Dittrich Frydetzki / Dreit / Flegel / Froelicher / Grief / Meizer / Worpenberg spelen Schichten waarin de hoofdrol is weggelegd voor rotsen, meer bepaald zwerfstenen of erratic rocks. Gletsjers voerden tijdens de laatste ijstijd stenen mee en lieten ze willekeurig weer achter, verspreid in het landschap. De acteurs waarschuwen in het begin dat je je soms dingen moet voorstellen die technisch gezien niet voorstelbaar zijn en dat tijd relatief is. Als wij – net als die zwerfstenen – ook heel langzaam bewegen, waar gaan we dan naartoe?
De afsluiter van de avond was de video van Vinca Kruk en Daniel van der Velden, samen Metahaven. In hun City Rising projecteren ze een automatische samenleving waarin geen rol meer is weggelegd voor menselijke arbeid. Een toekomstvisie waarin liefde een contract is van gemeenschappelijke schuld en “a society without a state”.
Groeien
Closing the space between us dekt vele ladingen. Het verwijst naar het verbinden van mensen. Volgens Metahaven door liefde, volgens Maciejewska door letterlijk ruimte in te nemen. Het verwijst naar de nood om te stoppen mensen te categoriseren. Dit festival tracht de spaties tussen mensen te schrappen en onderstreept het belang van ontmoeten en samenwerken. Ook met weinig middelen slaagt het Bâtardfestival erin om een internationale sterke en actuele programmatie voor te stellen.
Maar beste Sven Gatz, laat dat alstublieft uw motto niet worden en geef jonge makers ook de kans om te groeien en dingen te maken. Dergelijke initiatieven zijn broodnodig voor onze samenleving zodat we over tien jaar nog steeds een bloeiend cultureel veld hebben en niet enkel afgeknotte bomen of dode takken. Deze editie bewijst in elk geval dat er onder de grond veel dingen aan het wortelen zijn en dat jonge makers stof bieden om over het heden en de toekomst na te denken.
Heb je de editie in Brussel gemist, dan kan je op 9, 10, 11 en 12 december gaan kijken in Amsterdam.
