BrusselBlogt was de eerste plek waar ik iets dat ik geschreven had, durfde laten publiceren. De eerste plek waar mijn teksten mochten huizen, naast mijn volgeschreven treintickets, verfrommelde papiertjes en even verfrommelde Worddocumenten.
Het begon met een bijeenkomst van BrusselBlogt in café Flamingo waar we Papegaei dronken. Ik was er op aanraden van iemand die in mij en mijn schrijven geloofde naartoe getrokken. Samen met een vriendin die ik had leren kennen tijdens mijn jaartje Journalistiek aan de HUB, was ik die avond dankbaar dat we daar met die vreemde vogels van BrusselBlogt de liefde voor Brussel deelden. Wat een gek allegaartje, wat een trouwe en curieuze equipe! Toegewijd komen zij al jaren samen en bouwen ze aan een website om Brussel binnen te laten komen bij hun lezers.
BrusselBlogt is een constante kennismaking met Brussel. Hoe de stad verandert, zo ook verandert de blog. Op zoek naar een aansluitende manier om zich uit te drukken, om de vondsten en parels uit de stad in tips, foto’s en blogartikels te gieten, om ze in een aantrekkelijk format weer te geven.
Het bleef bij een dronken avond. Ik had geen vogel in de hand, ik liet ze in de lucht vliegen. Ik vond ook dat vogels daar horen. Ik voelde mij zelf een flamingo op één poot en ging op zoek naar een tweede om op te staan. Ik schreef in stilte verder.
Een goed jaar later contacteerde ik BrusselBlogt opnieuw. Ik was er klaar voor. Ik wilde een tekst inzenden. Mijn teksten tonen stond gelijk aan mijzelf tonen. Geschreven stukjes durven delen via BrusselBlogt was een heerlijke sprong ‘in the open’.
En in ’the open’ vond ik veel moois.
Het ‘openbaar maken’ van mijn teksten op het platform van BrusselBlogt, gaf me de moed om mijn eigen blog Verhaalgemaak aan te maken. Ik wist niet wat mijn woorden deden, tot anderen ze lazen en me er over vertelden.
De recensie die Tom maakte over mijn blog was een groot cadeau. Ik voelde mij … betrapt, gezien en begrepen. Het was tevens ook Tom die steevast bezield mijn teksten nalas en ze na doorvoelde feedback op BrusselBlogt plaatste.
Intussen ‘in the open’ …
won ik een keertje Beeldexpress van Creatief Schrijven, mag ik mezelf fier winnares van de tekst- en performancewedstrijd Naft voor Woord 2016 noemen, schreef ik mee aan het voel- en doeboek over trauma en veerkracht Sterker worden waar het pijn doet (ik kom het in Brussel met plezier aan huis leveren, just me en mijn plooifiets) en trok ik door België en Nederland met de Poëziebus.
And I honour my roots. Dankjewel BrusselBlogt.
Bij jullie vond ik mijn tweede poot. Nu schrijf ik niet meer in stilte verder, maar vooral verder.
Intussen wordt Brusselblogt steeds mooier en rijker, groeit de inhoud, groeit het team, groeit het lezerspubliek, groeit de liefde voor Brussel. Nog vele jaren, vreemde vogels!
Jill Marchant publiceerde openhartige ontboezemingen en poëtische observaties op BrusselBlogt. BrusselBlogt is tien jaar oud en viert dat met een feestje in de Beursschouwburg. Iedereen welkom!