Als ik van het Centraal Station naar de Kapellekerk wandel, valt het me altijd op dat er blauw-witte vlaggen staan op het Gerechtsplein. Waarom is dat en wie zit erachter? (Iben G.)
(c) Waltraut Van Overberghe
Het Gerechtsplein dankt zijn naam aan het gerechtsgebouw dat sneuvelde toen het Justitiepaleis aan het Poelaertplein werd ingehuldigd. In de jaren vijftig kreeg het plein zijn huidige vorm, met de viaduct van de Keizerslaan erboven en de gebouwen eromheen: de Koninklijke Bibliotheek en Belgacom. Sindsdien markeert de esplanade de overgang tussen hoog- en laag-Brussel, tussen de Grote Markt en de Zavel.
De Stad Brussel wilde de wat verloren hoek in de eenentwintigste eeuw uit de anonimiteit halen en een eigen identiteit geven. Daniel Buren, een gevestigde waarde in het internationale kunstcircuit die dit voorjaar in de Bozar een tentoonstelling had, maakte er in 2009 een kunstwerk. ‘Blauwen op geel’ creëert de illusie van een stadsbos met 89 verlichte vlaggenmasten die allemaal tot dezelfde hoogte reiken. Elke vlag is voorzien van een speels, gestreept motief dat de Franse kunstenaar op systematische wijze gebruikt in zijn oeuvre. De blauw-witte vlag aan een gele mast staat symbool voor een Brussels gewest in beweging. Al klonk het bij Buren zelf prozaïscher tijdens de voorstelling: “De vlaggen moeten de aandacht afleiden van de troosteloze gebouwen in de buurt. Blauw is de kleur die het makkelijkst van ver te onderscheiden is.”
Bronnen: Publieke Ruimte, Stad Brussel, Bruzz, Cirkwi, Visit Brussels
Wie door Brussel flaneert, staat vaak voor onbegrijpelijke raadsels. BrusselBlogt helpt ze op te lossen. Vragen? Eén adres: info@brusselblogt.be.
