Ik heb altijd als idealist in het Nederlands geschreven omdat ik geloofde dat internationaal nieuws ook gewoon in het Nederlands gebracht moest worden. Vlaanderen is eigenlijk te klein om de wereld te vatten en als kleine Vlaamse Brusselaars zijn wij eigenlijk te beperkt om alle tendensen in de wereld te snappen. Daarvoor hebben onze universiteiten en redacties te weinig middelen.
De enige oplossing daarvoor is talen leren en de media, boeken en academische werk in verschillende talen lezen. Natuurlijk er is van dat internationaal nieuws dat je overal leest in eender welke taal.
Daardoor dat ook de Europese Unie in de Benelux is ontstaan. Omdat kleine landen nood hebben aan samenwerking en dat is ook de reden waarom kleine eilanden die nu mogelijk gaan overstromen door de klimaatopwarming in de VN-veiligheidsraad willen.
Het probleem is dus dat er veel nieuws is dat van de Vlaams-Brusselse radar gaat. Zo ging mijn artikel op Globalvoices.org op de 26 juni de wereld rond via Twitter, maar geen haan die ernaar kraaide op de nieuwswebsites in Vlaanderen en Brussel, terwijl je mijn artikel gewoon mag overnemen als je mij citeert.
Wat leuk is, is dat ik nog altijd op mijn gemak kan rondlopen in Brussel. Dat is nu juist het leuke aan Brussel, het loopt hier vol met succesvolle of bekende mensen, niet dat ik mij met een van die twee identificeer, maar je kan u hier perfect verstoppen in de anonimiteit, zoals je Arno of Frank Vanderlinden hier soms een pint kan zien drinken in de Brusselse cafeetjes.
Toch snap ik het niet, ik ging letterlijk op Twitter de wereld rond en in de realiteit is mijn wereld nog altijd maar halfrond en er is niemand in Brussel die nog maar in de verste verte van die website gehoord heeft.
Nochtans is Global Voices een website van Harvard en Stanford en het grootste online mediaplatform ter wereld. Het is waar dat de Nederlandstalige versie echt op weinig trekt en dat het voornamelijk in ontwikkelingslanden belangrijk is omdat het sowieso een ‘watchdog’ is voor vrije meningsuiting en dit nog altijd geen groot probleem is in België en Nederland.
Ik werd gedeeld door Twitteraars met 40.000 volgers en pagina’s met 100.000 volgers. Er waren verschillende internationale professoren geïnteresseerd in mijn werk. Het Vlaams-Brusselse middenveld waar ik jaren kind aan huis was, reageerde niet eens. Behalve dan Willem Staes die verantwoordelijke is voor Syrië voor het Vlaamse middenveld, die onderbrak zijn vakantie.
Ik heb nu jaren kunnen reizen, zeven talen geleerd, een mooi diploma gehaald en veel kunnen schrijven, toch merk ik steeds dat de mensen die denken dat wij in Vlaanderen en Brussel aan de top van de wereld staan.
Die hebben het grondig verkeerd vind ik, wij zijn te klein om de wereld te vatten, toch ga ik een poging doen om mijn wereld rond te maken. Zoals mijn artikel de laatste dagen de wereld rondging, wil ik nu zelf de wereld rond gaan, terwijl zoals ik al zei in eerdere blogs nog maar een idee heb van het westelijke halfrond. In september dus naar Rusland, na Libanon, mijn tweede keer aan de poorten van het oostelijke halfrond.
Lees hier mijn artikel op Global Voices
Willemjan werkt voor Global Voices en je kan hem volgen op Facebook en op zijn website.
