BXL Open View, het online multimediakanaal van jongerenstadslabo JES, bestaat één jaar. Er prijken al 50 mediabijdragen op de site, aangeleverd door een 30-tal socio-culturele organisaties of artiesten. Filmpjes, audio postkaarten, slam poetry, games of fotoreeksen bieden een alternatieve kijk op de leefwereld van jongeren en het Brusselse stadsleven. Een van de bloggers van BrusselBlogt motiveert zijn keuze uit één jaar BXL Open View.
Dat er in Brussel sociale ongelijkheid bestaat is bekend en is ook wel inherent aan een grootstad. Het tot een minimum beperken van ongelijkheid in een grootstedelijke omgeving is, wat mij betreft, voornamelijk een opdracht voor de overheid. Als coördinator van non-profit initiatieven of als uitvoerder van haar kernopdracht kan een plaatselijke overheid willekeur, nepotisme en discriminatie tegengaan. Hiermee is niet gezegd dat alle privé initiatieven zich bezondigen aan vernoemde ethische dwalingen.
Een overheid die op een volwaardige wijze democratische controle toelaat heeft hier wel een voetje voor. Democratie is meer dan de wet van de meerderheid. Beschermen van minderheden en het organiseren van lokale inspraak van achtergestelde groepen maken de democratische beleidsvoering waardevol.
Cultuur voor iedereen toegankelijk gemaakt is een andere vorm van democratisch actie van de overheid. Vormen van cultuurpaternalisme steken hierbij wel meer de kop op. Multiculturaliteit bevorderen wordt al snel beschouwd als inefficiënt om integratie te realiseren en cultuurassimilatie van nieuwe Belgen als zaligmakend. Het omgaan met culturele verschillen op een wijze die verder gaat dan het louter tolereren van een aanwezigheid in de directe omgeving is voor velen al een brug te ver.
Al de dure woorden die voorafgingen moeten wat volgt op scherp stellen. Zoekend naar een omgeving waar culturele verschillen geen barrières vormen om te kunnen participeren komt men al snel uit bij de wereld van de sport. Competitiesport stopt niet aan grenzen. Bij een populaire sport als voetbal is internationalisering helemaal een feit en bekende voetballers die het gemaakt hebben zijn vaak een rolmodel voor jongeren die het willen maken in het leven ondanks het milieu waarin ze opgroeien. Waar cultuurontwikkeling nog al te vaak een zaak is van een gesloten elite die een boodschap van het eigen gelijk uitdraagt, wordt er in een sport als voetbal duchtig ingezet op een open jeugdwerking en het zoeken naar aansluiting bij wijkwerking. De vrijheid die de openbare ruimte biedt, wordt in clubs gekanaliseerd. De jongere vindt in de sportclub een kader waar hij op zijn merites van sportman wordt aangesproken, niet op zijn al dan niet Belgische afkomst.
Twee bijdragen uit een jaar BXL Open View illustreren het belang van sportparticipatie bij het slopen van muren tussen gemeenschappen. In FC Molenbeek Girls zie je een jonge vrouw van allochtone afkomst voor wie voetbal niet de meest voor de hand liggende keuze is maar het desondanks lijkt te gaan maken in het vrouwenvoetbal. Het is echter een tweede bijdrage die mijn voorkeur wegdraagt. De fotoreeks BX Brussels in de sneeuw toont voetbaltrainers van BX Brussels aan het werk op een ondergesneeuwd veld met achteraf een verbroedering met andere betrokkenen. Foto’s zeggen vaak meer een hele resumé. Een activiteit hoeft niet al te veel in te houden om succesvol te zijn. Rond een gevulde tafel worden contacten gelegd die kunnen bijblijven.
Je vindt alle bijdragen op BXL Open View.
Tekst blogpost: Michel Zeghers
