Brussel heeft sinds vijfenhalf jaar een Hard Rock Cafe. En dat op een bijzonder centrale en iconische plaats: de Grote Markt. Is een bezoek aan dit mekka van de American way of life een must of een no go? Onze blogger zocht het uit.
Toegegeven, ik trok met lage verwachtingen naar dit adres. Een bezoek aan een Parijse vestiging enkele jaren terug kon me niet overtuigen: te veel nadruk op merchandising, te dure drankjes, te veel afleiding door de rockmuziek die op alle schermen te zien was, een zaak zonder ziel.
Ik begrijp ook niet zo goed dat jonge en minder jonge mensen met trots een T-shirt dragen van het filiaal dat ze bezocht hebben op hun vaak verre reis. In Kuala Lumpur of Buenos Aires zijn er toch betere, originelere en lokalere opties dan de Amerikaanse keten, die op zijn website prat gaat op zijn “massive global presence”? Sinds twee Amerikaanse expats in Londen in 1971 het eerste restaurant openden, heeft het merk de wereld veroverd. In Antwerpen ging vorig jaar aan de Groenplaats het tweede Belgische filiaal open.
In Brussel ging ik in op een uitnodiging om er te gaan eten. We gingen meteen voor the full option: als aperitief een margarita, als hoofdgerecht frietjes en een vegetarische burger met gegrilde portobellochampignon, rode paprika, pompoen en courgette en als toetje een brownie met vanille-ijs. Kortom, een rijkelijke maaltijd waar niet op een calorie gekeken werd. Over het algemeen was de kwaliteit van het eten meer dan correct. Het dessert was zelfs verrukkelijk. Enkel het broodje van de burger was te mals en te flets.
Onze eisen zijn aanzienlijk hoger geworden met de opkomst van de gourmetburger. Hard Rock Cafe haalde voor mij niet het niveau van lokale burgerhotspots als Manhattn’s, Ellis, Cool Bun en Les Super Filles du Tram. De Engelstalige bediening was wel op-en-top professioneel. Het restaurant is duidelijk ingesteld op grotere groepen. De porties zijn ruim bemeten, maar de prijzen, vooral van de drankjes, liggen aan de dure kant voor een fastfoodrestaurant.
Een troef van het restaurant is zeker de ligging aan de Grote Markt, in een hoog pand met verschillende verdiepingen. Op de bovenverdieping had ik een mooi zicht op de toren van het stadhuis en de rondstruinende toeristen op het plein. Muziek is een integraal onderdeel van het concept. Ik hoorde een boeiende mix van oudere en recentere nummers uit de rockgeschiedenis. De jonge Keith Richards van The Rolling Stones zag ik de openingsriff spelen van ‘(I can’t get no) Satisfaction’. Je kunt je tussen de bedrijven ook vergapen aan de memorabilia die aan de muren hangen: een zwart, kanten jurkje van Madonna, handgeschreven teksten van Johnny Cash en Bruce Springsteen, gitaren van Andy Summers (Sting) en Eric Clapton. De beroemde T-shirts vind je in verschillende modellen en kleuren in de winkel aan de ingang.
Of de pluspunten volstaan voor een volgend bezoek? Ik betwijfel het. Het etablissement ontbeert gezelligheid en persoonlijkheid. Het eten is er minder memorabel dan de uitgestalde rockartikelen. Internationale bezoekers komen er omdat ze weten wat ze kunnen verwachten, maar ik miste een lokale toets. Er staat nochtans een Belgische burger op de kaart (met abdijkaas, filet d’Anvers, pickels en andalouse), maar het Belgische, laat staan Brusselse bieraanbod oogt zeer mager met Grimbergen als uithangbord. De drankkaart ziet er naar verluidt overal ter wereld hetzelfde uit, met Carlsberg van het vat en Pepsi als vaste colaleverancier. No surprises, zou Radiohead zingen.
Hard Rock Cafe Brussels, Grote Markt 12 A, 1000 Brussel. Meer info op de website.
