Een aantal weken geleden greep ik de kans om deel te nemen aan een van de participatiemomenten van Brussel Mobiliteit in mijn buurt. Doelstelling: meewerken aan de tijdelijke herinrichting van een deel van het gebied tussen de Poincaré-, de Zuid- en de Slachthuislaan. Gelukkig kreeg het project ondertussen al een nieuwe naam, ‘Ligne Poincaré’ ( in plaats van middenberm ). Hopelijk reikt de ambitie wel verder dan een lijn.
Natuurlijk ben ik blij dat er vanuit de gewestadministratie en bij de minister van Mobiliteit gehoor is gekomen op de vraag van de bewoners voor meer kwalitatieve en leefbare publieke ruimte en inspraak in de realisatie daarvan. Het siert de betrokken ambtenaar dat zij zelfs op een zaterdagochtend daarvoor tijd wilde maken.
Maar we mogen niet naïef zijn. Dat deze participatie er is gekomen, is vooral de verdienste van buurtverenigingen als Green Connections, Triangle 1070 en Porte d’Anderlecht en het team van KleineRing.be. Zij hebben elk op hun manier dit stukje Brussel op de kaart gezet na jaren van verwaarlozing door zowel het Gewest als de gemeenten Brussel en Anderlecht. De enige ambitie die het huidige College van Stad Brussel heeft gehad, beperkt zich tot het vullen van de stadskas met het geld van de parkeermeters.
Het eerste participatieve atelier was op zich een boeiende ervaring. De jongedames van WAUW deden hun best om alles in goede banen te leiden. Elkeen kon zijn/haar ideeën neerschrijven op een plattegrond. Wat ik zag en las, klonk veelbelovend.
De voorstellen worden meegenomen naar de volgende participatierondes. Maar zullen ze ook het resultaat van de definitieve heraanleg halen? Alle goede bedoelingen ten spijt zie ik nog grote beperkingen.
Ten eerste is een meerderheid van de buurtbewoners niet vertegenwoordigd. De lokale jeugd, de ouderen, arme en anderstalige gezinnen, deze groepen vinden de weg niet naar dergelijke initiatieven. Als de Brusselse regering deze participatie echt wil laten slagen, zal ze de drempel moeten verlagen. Brussel Mobiliteit zal deze mensen actief moeten gaan zoeken. Dit kan misschien via de buurthuizen en de scholen, maar nog belangrijker is om de straat op te trekken, ter plekke te gaan observeren en daar het gesprek aan te gaan.
Ten tweede gaat het hier over een tijdelijk project dat loopt tot de opbouw van de volgende Zuidfoor in juli 2019. Is de waardevolle tijd en de energie die de burgers hierin investeren niet meer waard dan die luttele acht maanden? Hoe kan men bovendien in zo een korte tijdsperiode een correcte evaluatie maken van de invulling die er met de buurt zal worden gekozen?
Ten derde wordt het betrokken gebied aan weerszijden ingesloten door een tweevaksrijbaan en een openluchtparking. In welke mate zal dit het recreatieve gebruik van Ligne Poincaré negatief beïnvloeden? Zodat een volgende parkingminnende minister of schepen kan zeggen dat het niet werkt en er beter voor altijd een parking van wordt gemaakt?
Welke voorstellen er uiteindelijk zullen worden gerealiseerd en binnen welke perimeter (de huidige afgebakende drie stukjes en de wandelpromenade of de hele zone tussen de Ninoofse- en Hallepoort ) is nog niet definitief bepaald. Gelukkig speelt ook u , beste Brusselaar, daarin een belangrijke rol.
Door uw stem te laten horen en zuurstof te geven aan mensen en initiatieven die dit stadsdeel echt in hun hart dragen. Laten we aanstaande zondag en in mei van volgend jaar hierin het verschil maken. Op naar een gezonde en aangename stad op mensenmaat!
Geert Vancauwenbergs
Buurtbewoner Slachthuislaan-Poincarélaan
