Op zondag 26 mei gingen we allemaal stemmen. De teerlingen zijn ondertussen geworpen en de onderhandelingen om samen te besturen worden opgestart. Wat ik als Brusselaar, na de verkiezingen, vraag: wat doen we aan de dak- en thuislozenproblematiek?
Een recent artikel van Bruzz is overduidelijk: ‘aantal dak- en thuislozen opnieuw sterk gestegen.’ Volgens het artikel zouden 4.187 mensen in het Brussels gewest in het najaar van 2018 thuisloos zijn geweest. Ze leven op straat, in ontoereikende huisvesting, in ziekenhuizen of opvangcentra. Volgens een andere bijdrage lieten in 2018 67 Brusselaars het leven die dakloos waren of dat ooit zijn geweest.
Ik wil hiermee niemand met de vinger wijzen. Een organisatie als Samusocial en vele andere verdienen alle lof en respect. Ook als bestuur zal je geconfronteerd worden met vele obstakels om het probleem op te lossen.
Hoe dan ook kunnen we er samen niet omheen dat de thuislozenproblematiek blijvende aandacht verdient. Waar ik werk, heeft Christophe (laat ik hem zo noemen) zijn vaste plekje. Als wij ’s morgens aankomen, ligt hij nog in zijn slaapzak en bijna elke keer ligt een overschot van eten op hem te wachten die een voorbijganger naast hem heeft gelegd. Elke ochtend krijgt hij zijn kop koffie en elke middag zijn soep. Beneden in de wc’s komen we hem tegen als hij zich gaat opfrissen. Soms zie ik hem nog eens als ik ’s middags naar de winkel ga.
Thuis noemen we hem ‘onze vriend aan het werk’. Hij is ongetwijfeld iemand van ons, aan wie we denken bij overschot of zoals die keer dat het sneeuwde en we naar Samusocial hebben gebeld om te signaleren dat er aan ons werk in het portiek een thuisloze zijn vaste plekje heeft.
Deze ochtend, na een week vakantie, lag Christophe niet in zijn slaapzak zoals gewoonlijk. Hoe iemand zo snel vertrouwd voelt. Zou iemand anders zich nog zorgen om hem maken? Zou het iemand nog opgevallen zijn? Daar twijfel ik niet aan, als ik de vele overschotten van eten dagelijks naast hem zie liggen.
Alleen, is het ook u opgevallen, nieuwe parlementsleden? Ik wil uw aandacht vragen voor deze mensen, omdat zij ook een dak boven hun hoofd verdienen, een basisrecht voor elke mens
Samen met andere Brusselaars zullen wij onze burgerplicht blijven vervullen en dat met veel liefde voor de mensen die onze aandacht verdienen. Ik vraag u als Brusselaar uw plicht voor de komende zes jaar te vervullen. Voor mensen die niet op u gestemd hebben, maar over wie wij stilletjes waken. Het is onze plicht om hun stem te laten horen.
